© Gino Santa Maria
Celem dyskusji jest znalezienie odpowiedzi na pytanie o dalszy kierunek, którym podąży rozwój technologii w polskiej energetyce oraz znalezienie sposobów na ominięcie zagrożeń z tym związanych. Uczestnicy będą dyskutować m.in. nad następującymi zagadnieniami:
- Obniżanie emisyjności – obciążenie czy szansa dla gospodarki
- Technologie niskoemisyjne – olbrzymie wyzwanie innowacyjne
- Bariery w praktycznym wdrażaniu transpozycji niskoemisyjnej
Udział w konferencji potwierdzili:
- Mateusz Kędzierski, Dyrektor Departamentu Innowacji i Rozwoju Technologii , Ministerstwo Energii
- Małgorzata Mika-Bryska, Dyrektor ds. Regulacji i Relacji Publicznych, Veolia Energia Polska,
- Halina Bownik-Trymucha, Przewodnicząca Rady Programowej, Procesy Inwestycyjne
- Artur Michalski, Wiceprezes Zarządu, NFOŚiGW,
- Roman Szwed, Prezes Zarządu, Atende
- Roman Targosz, Dyrektor Projektów Elektrycznych, Europejski Instytut Miedzi,
- Mieczysław Wrocławski, Dyrektor, Departament Innowacji, Energa-Operator SA
- Zbigniew Kamieński, Zastępca Dyrektora Departamentu Innowacji i Przemysłu w l. 2009-2016, Ministerstwo Rozwoju
Transformacja gospodarki w kierunku niskoemisyjnym stanowi jedno z najpoważniejszych wyzwań gospodarczych i środowiskowych stojących przed Polską jako krajem członkowskim Unii Europejskiej. Wyznaczone cele są dla Polski wielką szansą i motywacją do dalszego rozwoju nowych technologii, istnieje jednak także szereg zagrożeń. Dlatego, by zmiana przebiegała pomyślnie, w planowaniu należy wziąć pod uwagę zmieniający się kontekst globalny oraz dopasować działania do realiów społeczno-gospodarczych państwa. Pożądanym wynikiem transformacji niskoemisyjnej obok oczywistych korzyści dla środowiska jest wzmocnienie stabilizacji ekonomicznej, zwiększenie konkurencyjności gospodarki na arenie międzynarodowej oraz podniesienie stopy życiowej obywateli.
Przekształcenia te są nie tylko konieczne, ale też nieuniknione. W XXI wieku zmiany zachodzą błyskawicznie, z dnia na dzień rozwija się nowy sposób myślenia o energetyce – np. coraz bardziej zauważalna staje się energetyka prosumencka o mocach do 40 kW na terenie wsi i małych miast. Wymienione wyżej cele mogą być osiągnięte m.in. dzięki postawieniu na innowacje i adaptowanie ich do istniejącego systemu, jednakże by takie nowe rozwiązania mogły stać się przyczyną rozwoju, a nie kulą u nogi, muszą konkurować kosztami i niezawodnością z technologiami o ugruntowanej pozycji.
Nie jest to koniec wyzwań. Transformacja niskoemisyjna nie może pominąć systemu, który udźwignie wspólne funkcjonowanie skrajnie różniących się od siebie w swojej specyfice źródeł wytwarzania energii, np. elektrowni tradycyjnych i OZE. Do tego celu niezbędne jest zbudowanie inteligentnych sieci, którymi trzeba będzie w sposób inteligentny zarządzać. Nasz kraj potrzebuje innowacji, w tym w zakresie infrastruktury energetycznej. Potrzebuje też kapitału, przede wszystkim tego długoterminowego, a także korzystnych regulacji dla biznesu.
/Procesy Inwestycyjne/
