Energetyka wiatrowa może stać się kluczowym elementem polskiego miksu energetycznego

Dr Arkadiusz Sekściński
Wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej, wcześniej dyrektor warszawskiego biura Stowarzyszenia, odpowiedzialny za zagadnienia energetyczne i środowiskowe.

Absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego oraz uczestnik programów stypendialnych w Brukseli, Atenach i Bergen.

Autor publikacji naukowych na temat bezpieczeństwa wewnętrznego państwa i znaczenia energetyki odnawialnej dla gospodarki państwa.

Podczas pierwszego dnia szczytu energetyczno - klimatycznego Unii Europejskiej, który odbył się 23 października w Brukseli,  uzgodniono, że do 2030 roku Unia jako całość zwiększy udział odnawialnych źródeł energii (OZE) do minimum 27% i poprawi efektywność energetyczną o 27% w stosunku do roku 1990. Przede wszystkim jednak kraje członkowskie zostały zobligowane zredukować emisję gazów cieplarnianych o 40%. Oby teraz decydenci w Polsce dostrzegli szansę na osiągnięcie celu w zakresie CO₂ dzięki potencjałowi odnawialnych źródeł energii, głównie - najdynamiczniej rozwijającej się w Polsce - energetyce wiatrowej.

Korzyści ekologiczne i ekonomiczne

Obecnie stosowane technologie wytwarzania energii elektrycznej w Polsce prowadzą do emisji przekraczającej 130 mln ton CO₂ rocznie, przyczyniając się do wysokiego kosztu w postaci emisji CO₂ na MWh. Sposobem obniżenia emisji CO₂ jest rozwój energetyki wiatrowej, co może przyczynić się zarówno do uzyskania określonych celów ekologicznych, jak i wymiernych korzyści ekonomicznych, między innymi w postaci braku konieczności zakupu uprawnień do emisji CO₂. Od 2001 r. do września 2014 r. dzięki produkcji prądu w sektorze energetyki wiatrowej uniknięto w Polsce emisji 18,2 mln ton CO₂. Polska ma ogromny potencjał dla rozwoju energetyki wiatrowej, nawet na poziomie 15 GW w roku 2020.

Wzrastający import surowców energetycznych

Jednocześnie jednak import wszystkich surowców energetycznych, w tym węgla kamiennego, oraz import energii elektrycznej w Polsce rośnie. W 2012 roku z importu pochodziło 13% węgla kamiennego, 70% gazu ziemnego, 96% ropy naftowej i niemal 2,5% energii elektrycznej. Z uwagi na zwiększające się koszty wydobycia krajowych surowców kopalnych tendencja ta będzie się utrzymywała prowadząc do stopniowego, ale konsekwentnego zwiększania stopnia uzależnienia polskiej gospodarki od zewnętrznych dostaw. Tymczasem wykorzystanie OZE oraz podnoszenie efektywności energetycznej wydłużyłoby na kolejne dziesięciolecia czas korzystania z krajowych zasobów paliw kopalnych. Jednocześnie malejące koszty wykorzystania OZE pozwoliłyby utrzymać ceny energii dla konsumentów na akceptowalnym poziomie.

Polski miks energetyczny

Transformacja polskiego sektora energetycznego jest konieczna nie tylko ze względu na unijne zobowiązania, ale również na stan infrastruktury wytwórczej w Polsce. Najwyższa Izba Kontroli wskazuje⁽¹⁾, że istnieje ryzyko okresowego braku możliwości pokrycia zapotrzebowania na energię elektryczną, począwszy od 2015 r., z powodu konieczności wyłączenia przestarzałych jednostek wytwórczych. Wiele analiz wskazuje, że energetyka wiatrowa może stanowić ważną część nowego miksu energetycznego Polski, co zminimalizuje zagrożenie pojawienia się niedoborów mocy wytwórczych.

Prezentowane przez ekspertów analizy wskazują, że w perspektywie roku 2030 realne wydaje się osiągnięcie pułapu 25-30% udziału energii z OZE w bilansie zużycia energii finalnej w Polsce. Uzyskanie takiego poziomu rozwoju OZE nie tylko pozwoliłoby na wypełnienie celów zaproponowanych przez Komisję Europejską na 2030⁽²⁾, ale także istotnie podniosło poziom bezpieczeństwa energetycznego Polski.

Dalszy rozwój energetyki wiatrowej w Polsce zależy jednak przede wszystkim od prawodawstwa, które jest obecnie tworzone w Polsce. Chodzi o tzw. ustawę o Odnawialnych Źródłach Energii, która ma określić ramy dalszego wsparcia dla tej branży. Obecnie wielu inwestorów wstrzymuje inwestycje dopóki nowe zasady nie zostaną ostatecznie wdrożone. Procedowany przez Sejm projekt ustawy o OZE daje duże nadzieje, że dotychczasowa niepewność regulacyjna się skończy. Niemniej jednak, niektóre zapisy powinny ulec daleko idącym zmianom. Zastrzeżenia dotyczą korekty systemu zielonych certyfikatów, dyskryminacji energetyki wiatrowej w projektowanym systemie aukcyjnym oraz konieczności stworzenia rzeczywistego okresu przejściowego. Polskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej stara się na etapie prac parlamentarnych o zmianę niektórych zapisów, które są nieprzychylne energetyce wiatrowej.

Arkadiusz Sekściński