Branża tworzyw sztucznych próbuje przestawić się na cyrkularne tory. Od 2020 r. jej przedstawiciele mogą dołączać do Polskiego Paktu Plastikowego, który zajmuje się tematyką opakowań z tworzyw sztucznych. To inicjatywa prowadzona przez Kampanię 17 Celów, pod parasolem Fundacji Ellen MacArthur. Jej sygnatariusze w maju br. przedstawili mapę drogową, zawierającą sześć celów na ścieżce do zamknięcia obiegu tworzyw sztucznych. Każdy z nich zawiera szczegółowe kroki z harmonogramem ich realizacji do 2025 r. Autorzy proponują w treści mapy m.in. definicję opakowania nadmiernego, które można łatwo wyeliminować lub zastąpić, bez uszczerbku na ochronie produktu.
Przed kilkoma dniami opublikowano z kolei wytyczne „Klasyfikacja opakowań nadających się do recyklingu”(1), które ukazują jak przeprowadzić ocenę realnej przydatności danego tworzywa sztucznego do recyklingu. Co ważne, nie chodzi o teoretyczną możliwość recyklingu. Jak czytamy „Opakowanie lub element opakowania nadaje się do recyklingu, jeśli jest potwierdzone, że jego skuteczna pokonsumencka zbiórka, sortowanie i recykling działają w praktyce i na dużą skalę”. Przyglądając się wysiłkom, prezentujemy bieżące statystyki dotyczące zagospodarowania pokonsumenckich odpadów z tworzyw sztucznych. Strumień odpadów opakowaniowych można prześledzić na grafice, poniżej szersze statystyki.
Wykorzystanie recyklatów PCR
Na ten moment dostępne są dane z 2020 r., które ukazują, że wykorzystano 9,3% recyklatów PCR w wyrobach z tworzyw sztucznych. Tonażowo, największy udział ma tutaj budownictwo – 201 tys. ton (18% wyrobów) oraz opakowania – 81 tys. ton (6% wyrobów). Najmniej recyklatów PCR wykorzystuje się w motoryzacji (10 tys. ton, czyli 3%) oraz kategorii „AGD, wypoczynek, sport” (4 tys., również 3%). Szczegóły przedstawia grafika. Tyle w kontekście wsadu.
71% plastiku z motoryzacji zalega na składowiskach
Co po zużyciu? Ogółem, 41% pokonsumenckich odpadów z tworzyw sztucznych trafia na składowiska odpadów (844 tys. ton). W podziale na segmenty, składowanie dominuje procentowo jako metoda zagospodarowania odpadów sztucznych pochodzących z motoryzacji (71%). Jest natomiast najmniej popularna dla tworzyw sztucznych ze sprzętu elektrycznego i elektronicznego (13% na składowiskach). Tonażowo na składowiskach dominuje jednak plastik z odpadów opakowaniowych (287,5 tys. ton, tj. 25%).
Ile plastiku trafia do odzysku energii?
Na drodze przekształcenia termicznego (wraz z odzyskiem energii) zagospodarowuje się 31% tworzyw (tj. 664 tys. ton). To metoda najpopularniejsza w segmencie odpadów opakowaniowych (w ten sposób zagospodarowuje się 38% opakowań z tworzyw sztucznych) oraz zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (również 38%). Tonażowo do spalania trafia odpowiednio 437 tys. ton (opakowania) oraz 31 tys. ton (ZSEiE).
ZSEiE przoduje w recyklingu tworzyw sztucznych
Segment ZSEiE może natomiast pochwalić się najwyższym poziomem recyklingu tworzyw sztucznych, któremu poddaje niemal 50% wytworzonych odpadów (40 tys. ton). Ogółem recyklingowi poddawanych jest 27% (czyli 543 tys. ton) pokonsumenckich odpadów z tworzyw sztucznych. Tu najniższy, 3%-towy, udział przypada na kategorię „inne” (ikonka ukazuje meble, a tonaż odpowiada 2,7 tys. ton poddanych recyklingowi z 315 tys. ton w tej kategorii ogółem).
Marta Wierzbowska-KujdaRedaktor naczelna, sozolog Więcej treści dotyczących samorządów w zakładce Teraz Samorząd.
Przypisy
1/ Dokument dostępny na stronie Paktu:<br />https://paktplastikowy.pl/wp-content/uploads/2022/08/PPP_Kryteria-klasyfikacji-opakowan-nadajacych-sie-do-recyklingu_-final-1.pdf