W miniony weekend odbyły się 15. mistrzostwa w koszeniu łąk bagiennych dla przyrody "Biebrzańskie sianokosy" w Biebrzańskim Parku Narodowym. Wzięli w nich udział rolnicy oraz pracownicy parków narodowych z Polski, Czech, Belgii, Białorusi i Węgier.
Zarastanie łąk nie sprzyja rzadkim ptakom wodno-błotnym (np. takim gatunkom jak wodniczka, dubelt czy orlik grubodzioby), dla których biebrzańskie bagna są ostoją. Gdy w latach 60-tych zaniechano ręcznego koszenia tych łąk, a rolnicy woleli przy użyciu maszyn użytkować bardziej suche i łatwiej dostępne tereny, bagna zaczęły zarastać m.in. wierzbą, olchą, brzozą.
- Z uwagi na potrzebę ochrony przyrody, aby przeciwdziałać zarastaniu, również w 2016 r. na gruntach Biebrzańskiego Parku Narodowego wyznaczono powierzchnie do koszenia, a najcenniejsze mechowiska mają być koszone ręcznie na powierzchni około 200 ha - poinformowała PAP Beata Głębocka z Biebrzańskiego Parku Narodowego (BPN). Pracownicy parku wyznaczają drogi dojazdowe do łąk, a także terminy i sposoby koszenia.
Organizowanie mistrzostw w koszeniu stało się już tradycją. Tegoroczne zawody odbyły się na Bagnie Ławki w Biebrzańskim Parku Narodowym. Kosiarze kosili przy pomocy kosy wyznaczone pasy łąki, na łączną punktację miały wpływ czas koszenia, ale i jego jakość. W konkurencji parków narodowych pierwsze miejsce zajęli pracownicy Sporowskiego Parku Narodowego na Białorusi, kolejne miejsca zajęli pracownicy Białowieskiego Parku Narodowego i Tatrzańskiego Parku Narodowego.
Trwa Rok Mokradeł
Rok 2016, podobnie jak 2015 jest w ocenie pracowników parku rokiem suchym. Koszenie na większą skalę biebrzańskich łąk właśnie się rozpoczęło. Łąki w parku można bowiem kosić dopiero po zakończeniu sezonu lęgowego ptaków, czyli z końcem sierpnia. Przyjęty przez park plan zakłada, że w obecnym sezonie łąki będą skoszone na obszarze ok. 2,5 tys. ha. Tereny te są dzierżawione od parku. Łąki koszą również rolnicy, których prywatne działki znajdują się na terenie biebrzańskiego parku.
Rok 2016 w Biebrzańskim Parku Narodowym jest obchodzony jako "Rok Mokradeł", by zwracać uwagę na rolę terenów podmokłych dla przyrody i człowieka. Bagna m.in. zatrzymują wodę, co zapobiega powodziom, ale też suszom. Osuszanie bagien przez melioracje to jedno z największych zagrożeń dla obszarów podmokłych, groźny jest też coraz niższy poziom wód gruntowych - podkreślają od lat pracownicy Biebrzańskiego PN. (PAP)
