Do kogo będą należeć polskie wody?

© arsdigital

Na finiszu rządowych prac nad projektem ustalono⁽¹⁾, że Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej przejmie od kontrolowanych przez resort środowiska Wód Polskich kompetencje do wykonywania praw właścicielskich w odniesieniu do śródlądowych dróg wodnych o szczególnym znaczeniu transportowym. Co prawda nie wiadomo jeszcze, jakich dokładnie dróg wodnych będzie to dotyczyć (określi je, w drodze rozporządzenia, Rada Ministrów), ale stawka i tak wydaje się niebagatelna. Chodzi bowiem nie tylko o drogi wodne oraz grunty pod nimi, ale także nieruchomości położone w międzywalu oraz nieruchomości, budynki, budowle i urządzenia wodne, znajdujące się w obrębie ich działek ewidencyjnych. - Dzielenie kompetencji na części i przekazywanie ich kolejnemu resortowi spowoduje dublowanie zadań - komentował w środę poseł Marek Sowa. Po ostatnim posiedzeniu podkomisji nie trudno odnieść wrażenie, że sprawa nadal dzieli oba zainteresowane resorty.

Pozornie niepozorny artykuł

Z przyjętego w czwartek brzmienia art. 166 ust. 4 projektu⁽²⁾ wynika, że uzgodnienie zabudowy i zagospodarowania terenu na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią w zakresie śródlądowych dróg wodnych będzie następować po zasięgnięciu przez Wody Polskie opinii ministra właściwego do spraw żeglugi śródlądowej. Minister zobowiązany będzie wydać opinię w terminie 14 dni, przy czym jej brak we wskazanym terminie będzie uznawany za wydanie opinii pozytywnej. Inaczej sytuacja będzie wyglądała w przypadku opisanych na wstępie śródlądowych dróg wodnych o szczególnym znaczeniu transportowym, w przypadku których w tym samym zakresie nadzorowane przez Ministra Środowiska Wody Polskie będą już musiały uzyskać zgodę Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej.

Czym się różni zgoda od opinii?

O ile wskazana w pierwszym przypadku opinia nie ma charakteru wiążącego (Wody Polskie będą musiały zapoznać się z treścią opinii, ale nie będą miały obowiązku jej uwzględniać), uzgadnianie będzie miało charakter wiążący. W praktyce oznacza to konieczność wypracowania satysfakcjonującego oba resorty, kompromisowego rozwiązania. Wiceminister środowiska Mariusz Gajda proponował w toku dyskusji dodanie 45-dniowego terminu uzgodnienia, po którego upływie, podobnie jak w przypadku opinii, uzgodnienie miało być dorozumiane. W skrajnych przypadkach, poprawka umożliwiałaby Wodom Polskim podejmowanie decyzji z pominięciem stanowiska resortu. Propozycja spotkała się jednak ze sprzeciwem sejmowych legislatorów, według których dodanie terminu niweczyłoby celowo wprowadzoną do przepisu różnicę pomiędzy opinią a uzgodnieniem. Krytycznie wobec propozycji wiceministra środowiska odniósł się również wiceminister gospodarki morskiej i żeglugi śródlądowej, Jerzy Materna.

Kolejne posiedzenie sejmowej podkomisji zaplanowano na czwartek, 22 czerwca br.

Kamil Szydłowski
Dziennikarz, prawnik