Unijne cele na 2050 r. dla budownictwa coraz bliżej

© arsdigital

Pakiet „Czysta energia dla wszystkich Europejczyków”, który został przedstawiony w listopadzie 2016 roku przez Komisję Europejską, jest obecnie przedmiotem prac Parlamentu Europejskiego. Jednym z jego podstawowych elementów jest wypracowanie i wdrożenie przepisów mających na celu poprawę efektywności energetycznej zarówno budynków mieszkalnych, jak i niemieszkalnych w Unii⁽¹⁾.

Pod koniec grudnia ubiegłego roku Parlament Europejski, Rada i Komisja wstępnie porozumiały się w kwestii nowelizacji dyrektywy EPBD (The energy performance of buildings directive) i tym samym zasygnalizowały bliskie zakończenie prac nad pierwszą z ośmiu części pakietu. Według informacji udostępnionych przez PE w porozumieniu jest mowa o zmniejszeniu emisji z budynków o 80-95 proc. do 2050 roku (w porównaniu z rokiem 1990). Osiągnięcie tego celu miałoby nastąpić dzięki wypracowaniu i wdrożeniu długoterminowych strategii w państwach członkowskich UE.

Główne punkty wypracowanego porozumienia to:

• stworzenie wyraźnej ścieżki do budynków nisko- i zeroemisyjnych w UE do 2050 roku (podpartej krajowymi planami dekarbonizacji budownictwa),
• zachęcanie do korzystania z technologii informacyjnych i komunikacyjnych (ICT) oraz inteligentnych technologii, aby zapewnić efektywne funkcjonowanie budynków, np. poprzez wprowadzanie automatyzacji i systemów kontroli,
• wspieranie rozwoju infrastruktury dla e-mobilności we wszystkich budynkach (chociaż w mniejszym stopniu niż zakładano w propozycji Komisji),
• wprowadzanie „wskaźników inteligencji”, które będą mierzyć zdolność budynków do wykorzystania w nich nowych technologii i systemów elektronicznych w celu optymalizacji ich eksploatacji oraz interakcji z siecią,
• integracja długoterminowych strategii renowacji budynków,
• mobilizacja publicznego i prywatnego finansowania oraz inwestycji,
• pomoc w zwalczaniu ubóstwa energetycznego i redukcja rachunków za energię w gospodarstwach domowych poprzez renowację starych budynków.

Aby ustalenia nabrały mocy prawnej muszą jeszcze zostać oficjalnie zaaprobowane przez Parlament Europejski i Radę. Następnie państwa członkowskie będą zobowiązane do transpozycji nowych elementów dyrektywy do swoich krajowych ram prawnych.

Dominika Adamska
Sekretarz redakcji, geograf