© Hermiadi
Takie stanowisko znalazło się w projekcie aktu delegowanego. Mimo to, pod wpływem presji rządów Malezji i Indonezji, Komisja Europejska wprowadziła kilka luk prawnych, w tym zwolnienie dla dodatkowego oleju palmowego wyprodukowanego na małych plantacjach (mniej niż 5 hektarów) lub wyprodukowanych na „nieużytkowanych” terenach.
Krytyczna ocena Transport&Environment
Europejska federacja ekologicznych organizacji pozarządowych zajmujących się transportem ekologicznym, Transport&Environment (T&E, pol. Transport i Środowisko), ubolewa nad takim stanowiskiem KE, argumentując, że wielkość plantacji nie ma związku z ryzykiem wylesiania lub zmianami w użytkowaniu gruntów. Jeśli chodzi o tereny "niewykorzystane", to obszary te mogą być obecnie wykorzystywane przez lokalne społeczności do wspierania lub dostarczania ważnych usług ekosystemowych. Ponadto T&E przekonuje, że niektóre z tych obszarów mogły zostać wykorzystane do produkcji, aby zaspokoić stale rosnące zapotrzebowanie na żywność. Dlatego też T&E stwierdza, że akt nie zapewnia wystarczająco solidnych kryteriów ani właściwego systemu monitorowania i egzekwowania.
Olej i soja a wysokie ryzyko ILUC
Większość kluczowych badań modelujących emisje wynikające z pośrednich zmian w użytkowaniu gruntów (ILUC – ang. indirect changes in the use of land) pokazuje, że olej palmowy ma wyższą emisję ILUC niż jakikolwiek inny surowiec do produkcji biodiesla, zaraz za nim jest olej sojowy. Badanie Globiom dla Komisji Europejskiej ujawniło, że biodiesel z oleju palmowego jest trzykrotnie gorszy dla klimatu niż zwykły diesel (olej sojowy dwa razy). T&E ubolewa, że Komisja arbitralnie zwolniła soję - która w znacznym stopniu przyczyniła się do wylesiania na całym świecie - z kategorii wysokiego ryzyka ILUC.
Działania PE i państw członkowskich
W czerwcu ubiegłego roku Parlament Europejski i rządy krajowe zgodziły się na stopniowe wycofywanie stosowania biopaliw o najwyższej emisji i biopaliw "o wysokiej ryzyku" do 2030 r. W ramach ustępstw wobec krajów produkujących olej palmowy, wycofanie rozpocznie się dopiero w 2023 r. Do tego czasu konsumpcja biopaliw o wysokim wskaźniku ILUC nie wzrośnie powyżej poziomu konsumpcji każdego z krajów UE w 2019 r. i powinna stopniowo zmniejszać się od 2023 r. aż do osiągnięcia 0 proc. w 2030 r. Dla przykładu Francja podjęła niedawno działania mające na celu wyeliminowanie oleju palmowego z biopaliw po 2020 r., a Norwegia zobowiązała się do zakończenia wsparcia dla biopaliw o wysokim ryzyku wylesiania w 2020 r.
UE czołowym importerem oleju palmowego na świecie
Pomimo spadku zużycia oleju palmowego w produktach konsumpcyjnych (żywność, kosmetyki itp.) zużycie oleju palmowego stale rośnie ze względu na biodiesel. UE jest drugim największym importerem surowego oleju palmowego na świecie. Większość oleju palmowego importowanego do UE (51 proc.) jest obecnie subsydiowana w celu wytworzenia "ekologicznego paliwa". Europa zużywa około 4 milionów ton surowego oleju palmowego do produkcji oleju napędowego, czyniąc kierowców czołowymi (choć nieświadomi) konsumentami oleju palmowego w Europie, zauważa T&E.
Dokument w konsultacjach społecznych
Komisja Europejska rozpoczęła publiczne konsultacje, by każda ze stron mogła się wypowiedzieć. Będą trwały cztery tygodnie, a Międzynarodowa koalicja organizacji pozarządowych #NotInMyTank już zapowiedziała, że wezwie zainteresowanych obywateli do wzięcia udziału w konsultacjach w celu usunięcia luk w projekcie tekstu.
Katarzyna ZamorowskaDyrektor ds. komunikacji
