Aby wcielić w życie ideę bottle-to-bottle trzeba więcej i dobrej jakości surowca. Masz na to wpływ!

© Goodpics

Europejski recykling szkła zalicza się do najbardziej zaawansowanych na świecie. Jednak sprawozdania z poszczególnych państw wyraźnie pokazują, że nie wszędzie udaje się to w takim samym stopniu. Do grona prymusów można zaliczyć Szwecję czy Austrię, gdzie udział produktów szklanych poddawanych recyklingowi sięga 90 proc., poprzez Francję, gdzie ten wskaźnik jest na poziomie 78 proc, i kraje, w których jest jeszcze sporo do zrobienia, jak Polska, gdzie osiągany poziom to 62 proc. Choć trzeba przyznać, że na przestrzeni lat widać progres (w 2013 r. było to tylko 43 proc.).

Dane wskazują, że państwa w których funkcjonują systemy kaucyjne osiągają zdecydowanie lepsze wyniki w poziomie zbiórki i recyklingu opakowań.

Czytaj: System kaucyjny od podszewki Część 2. Słowacki przepis na wzorcową ustawę o systemie kaucyjnym

W Polsce szkło stanowi około 10 proc. odpadów komunalnych, a największy udział w masie odpadów szklanych stanowią właśnie opakowania. W przeważającej masie odpadów szklanych znajduje się szkło nadające się do recyklingu, a statystyczny mieszkaniec Polski produkuje ponad 25 kg odpadów szklanych rocznie.

Platforma Close the Glass Loop

Wymiana wiedzy i najlepszych praktyk w zakresie systemów zbierania, sortowania i przetwarzania między krajami to jeden z głównych celów tej platformy Close the Glass Loop. Jak czytamy na stronie internetowej, „Współpracujemy z siecią krajowych partnerów w całej Europie, aby opracować i wdrożyć dostosowane rozwiązania do zbierania szkła, które działają w kontekście lokalnym. Jednocześnie polegamy na skoordynowanym podejściu na poziomie europejskim w celu wymiany najlepszych praktyk, które pomogą nam zlikwidować lukę w zakresie gromadzenia. Opiera się to na trzech filarach: podejmowaniu wspólnych wyzwań związanych z cyrkulacją i innowacją, koordynacją platform krajowych oraz komunikacją i podnoszeniem świadomości w celu promowania najlepszych praktyk”.

Jak podkreśla Magdalena Woronowicz, dyrektor ds. sprzedaży na Europę Środkowo-Wschodnią w O-I Glass⁽¹⁾, cel europejskiej inicjatywy Close the Glass Loop⁽²⁾ został sformułowany bardzo konkretnie. Firmy zrzeszone w Europejskiej Federacji Opakowań Szklanych (FEVE, ang. European Container Glass Federation) oraz inni partnerzy zaangażowani w inicjatywę, dążą do tego, żeby w 2030 roku 90 proc. opakowań szklanych wyprodukowanych w Unii Europejskiej zostało ponownie przetworzonych. - Wzrosnąć ma także jakość trafiającego do recyklingu szkła tak, aby jak największa jego część mogła zostać ponownie przetworzona. Chodzi więc o uszczelnienie systemu, zamknięcie surowcowej pętli. Aby to osiągnąć, konieczna jest współpraca branży i konsekwentna edukacja konsumentów, aby ich rosnące zaangażowanie w recykling było jak najbardziej efektywne – dodaje.

Czytaj: Po co segregować odpady szklane? Właśnie po to!

Najbardziej efektywnym sposobem recyklingu szkła, i to zarówno płaskiego, jak i opakowaniowego, jest poddanie oczyszczonych odpadów powtórnemu wytopowi w piecu szklarskim w celu ponownego wyprodukowania wyrobów szklanych. Stopień wykorzystania stłuczki szklanej w państwach Europy jest na różnym poziomie zaawansowania. Dla przykładu w niektórych niemieckich hutach szkła udział materiału z procesu recyklingu sięga 80 proc, a w Szwajcarii nawet do 100 proc. wsadu szklarskiego.

Potwierdza to Magdalena Woronowicz, która mówi wprost, że to zróżnicowanie wpływa bezpośrednio na działalność producentów szkła. Wskazuje, że w zakładzie w Poznaniu szkło z recyklingu w produkowanych butelkach to maksymalnie 35 proc. wkładu, podczas gdy na niektórych europejskich rynkach jest to nawet 90 proc. - Wynika to jednak tylko i wyłącznie z dostępności (lub raczej niedostępności) surowca, jakim jest stłuczka szklana – dodaje.

Dlatego powtarzanie jak mantry, że GOZ zaczyna się od selektywnej zbiórki ma sens.

Atuty szkła: ekonomia i środowisko

Szkło to bardzo wdzięczny materiał. Jest uznawane za jeden z najbardziej bezpiecznych dla zdrowia materiałów opakowaniowych. Produkowane jest z trzech naturalnych składników - piasku, sody i wapienia. - Jednak jeśli dostępność stłuczki na rynku nie będzie rosła, to nawet powszechne wykorzystywanie szkła, które można przetwarzać i ponownie wykorzystywać w nieskończoność, bez straty właściwości, nie pomoże w realizacji ambitnych celów gospodarki cyrkularnej – konkluduje dyrektor Woronowicz.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że recykling szkła to nie tylko korzyść środowiskowa związana z redukcją zużycia surowców. Korzystanie ze szkła z recyklingu w procesie produkcji pozwala znacznie ograniczyć zużycie energii koniecznej do wytworzenia nowego opakowania. Oszczędność energetyczna sięga nawet 40 proc.

Czytaj: Zamiast wielkich MBP, małe wyspecjalizowane zakłady przetwarzania odpadów

Katarzyna Zamorowska
Dyrektor ds. komunikacji