Robots
Cookies

Ustawienia cookies

Strona Teraz Środowisko wykorzystuje cookies. Część z nich jest niezbędna do funkcjonowania strony. Inne służą poprawianiu jakości naszych usług.
Więcej  ›
29.03.2024 29 marca 2024

Veolia: od Napoleona III do przejęcia Suezu

Veolia regularnie powraca w naszych artykułach. Prezentujemy dziś w pigułce 170 lat historii tego czołowego przedsiębiorstwa komunalnego, które ogłosiło ostatnio chęć przejęcia swojego największego konkurenta – Suezu.

   Powrót       27 października 2020       Woda   
Stacja uzdatniania wody w Neuilly sur Marne we Francji. Zdjęcie z lat 50. XX w.

Bodźcem do powstania najważniejszych francuskich, a z czasem także europejskich, przedsiębiorstw komunalnych – dzisiejszego Suezu i Veolii – były zbliżone okoliczności. Suez ma swoje korzenie w wielkim przedsięwzięciu wierzących w postęp XIX-wiecznych inżynierów: budowie Kanału Sueskiego. Z tych samych pozytywistycznych pobudek powstała Companie générale des eaux (CGE, Generalna Kompania Wodna), która z początkiem XXI wieku przyjęła nazwę Veolia.

Pierwsze koncesje

W 1853 roku, dekretem cesarskim (bo Francja była wówczas, za sprawą Napoleona III, cesarstwem!), utworzona zostaje Companie générale des eaux. Spółce przyświecają dwa cele: nawadnianie rolniczych terenów wiejskich oraz doprowadzanie wody do miast. Spółka negocjuje swoją pierwszą umowę z Lyonem, który zobowiązał się do kupowania wody o niezmienionej cenie przez następnych 20 lat. Jest to pierwsza koncesja wody w historii!

W ślad za Lyonem idą szybko Nantes (koncesja na 60 lat) oraz Paryż. CGE szybko zyskuje zasięg międzynarodowy, podpisując umowy na usługi wodno-kanalizacyjne z Wenecją (1880 r.), Konstantynopolem (1882) oraz Porto (1883).

Rozwój gospodarki komunalnej

Jest to czas tworzenia wielu lokalnych przedsiębiorstw komunalnych. Jeszcze w XIX wieku w Nantes powstaje spółka Grandjouan, której misją jest „zbieranie błota i nieczystości z ulic, celem ich przekształcenia w nawóz”. W wielu francuskich miastach powstają przedsiębiorstwa zarządzające nowym środkiem komunikacji: tramwajami (początkowo napędzanymi konno). W 1912 roku powstaje Compagnie Générale d'Entreprises Automobiles (CGEA, Generalna Kompania Przedsiębiorstw Samochodowych), zajmująca się sprzedażą i eksploatacją pojazdów służących utrzymaniu czystości w przestrzeniach miejskich. W latach 30. natomiast utworzona zostaje spółka Chauffage Service (Usługi Ciepłownicze), która w 1960 roku łączy się z Compagnie Générale de Chauffe (Generalna Kompania Ciepłownicza, czyli przyszła Dalkia). Wszystkie te przedsiębiorstwa staną się, głównie w latach 80. XX wieku, częścią Generalnej Kompanii Wodnej.

Rozwój przedsiębiorstwa zbiega się też w czasie z coraz większą produkcją odpadów. Doprowadza to m.in. do tworzenia pierwszych instalacji do termicznego ich przekształcania, które zyskują znaczenie po pierwszym kryzysie naftowym (1973), zmuszającym do szukania nowych źródeł energii. Wzrost konsumpcji w Europie Zachodniej przyspiesza rozwój instalacji całego łańcucha zagospodarowania rosnącej masy odpadów, w którym to procesie CGE pełni ważną rolę.

Kolejne zmiany nazwy i reorganizacja

W 1998 roku, Companie générale des eaux zmienia nazwę na Vivendi. Działalność związana z gospodarką wodno-kanalizacyjną pozostaje jednak w rękach spółki o niezmienionej nazwie. Z kolei usługi związane z ciepłownictwem wykonywane są przez nowopowstałą spółkę zależną: Dalkię. Rok później wszystkie te powiązane przedsiębiorstwa organizują się wokół grupy Vivendi Environnement w cztery piony: odpowiedzialną za wod-kan Vivendi Water, Onyx (czystość), Dalkia (energetyka i ciepłownictwo) oraz Connex, zajmujący się kwestiami transportu. Nie będziemy komplikować historii, opisując aktywność Vivendi w rynku komunikacji i mediów, choć warto wspomnieć, że grupa jest np. właścicielem Canal+…

W 2003 powstaje oficjalnie Veolia oraz jej cztery główne spółki: Veolia Eau (Woda), Veolia Propreté (Czystość), Veolia Énergie (Energia), czyli Dalkia, oraz Veolia Transport, z której to aktywności spółka zrezygnuje w 2011. W 2009 nowy prezes grupy Antoine Frérot (pełniący tę funkcję do dzisiaj) ogłasza, że ambicją Veolii jest stanie się „czołowym przedsiębiorstwem środowiskowym”. W kolejnych latach następuje też reorganizacja grupy: zamiast pionów branżowych, preferuje się spółki proponujące zintegrowane usługi sektorowe, tworząc „jedną Veolię na kraj”. Także w Polsce, gdzie Grupa Veolia Polska prowadzi dziś działalność w 75 miastach i zarządza 41 sieciami ciepłowniczymi.

Równocześnie dokonany zostaje podział aktywów Dalkii między nowopowstałą Veolię a grupę energetyczną EDF. Ale to już temat na kolejny artykuł…

Historia Veolii trwa. 30 sierpnia grupa ogłosiła chęć odkupienia od Engie 29,9 proc. udziałów w grupie Suez, realizując tym samym ambicję „stworzenia francuskiego lidera transformacji ekologicznej, przyśpieszenia rozwoju międzynarodowego i wzmocnienia zdolności do innowacji”. Proceder jest w toku, czas oraz rezultaty kolejnych procesów i starć prawników pokażą, czy plan Antoine Frérot zostanie zrealizowany.

Marta Wojtkiewicz: Dyrektor francuskiego Actu-Environnement i założycielka Teraz Środowisko Teraz SamorządWięcej treści dotyczących samorządów w zakładce Teraz Samorząd.

Polecamy inne artykuły o podobnej tematyce:

Podsumowanie Polskiego Kongresu Klimatycznego 2024 (27 marca 2024)Odporność warunkiem trwałego rozwoju miast – ruszyła 11. edycja programu Eco-Miasto (15 marca 2024)Biogaz i trigeneracja. Wod-kan wie, jak wykorzystać swój potencjał energetyczny (27 lutego 2024)Wodociągi Warszawskie już w jednej trzeciej samowystarczalne energetycznie (02 lutego 2024)84% firm prowadzi działania mające na celu walkę ze zmianami klimatu (06 grudnia 2023)
©Teraz Środowisko - Wszystkie prawa zastrzeżone.
Kopiowanie i publikacja tekstów, zdjęć, infografik i innych elementów strony bez zgody Wydawcy są zabronione.
▲  Do góry strony