Przeczytaj komentarz eksperta

Nowelizacja ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków weszła w życie 12 grudnia 2017r. Okres legislacji nowelizacji ustawy był okresem gdzie szereg przedsiębiorstw winno składać wnioski o taryfy wg obowiązujących przepisów (roczne). Oczekiwanie na ustawę , a potem interpretacje i dostosowanie się do scenariusza dotyczącego obowiązywania taryf było wielkim wyzwaniem. Przedsiębiorstwa dopiero 12 grudnia 2017 mogły jednoznacznie określić, która taryfa obowiązuje od 1 stycznia 2018, a nasi odbiorcy niekoniecznie chcieli to zrozumieć (najtrudniejsze przypadki były tam gdzie planowano wzrost taryf).

Kolejny trudny okres to czas pomiędzy wejściem w życie ustawy , a ogłoszeniem rozporządzenia taryfowego. Wiedzieliśmy, że wnioski należy złożyć 90 dni przed 12 czerwca 2018 tj. 12 marca 2018. Rozporządzenie taryfowe z 27 lutego zostało opublikowane 2 marca br w godzinach późno popołudniowych (piątek). Myślę, że pracownicy sporządzający wnioski taryfowe według nowych zasad w tak krótkim czasie mieli trudne zadanie wymagające wielkiego skupienia i pomocy prawnej przy interpretacji. Należy wspomnieć, że wniosek zawierał nowe elementy, a nie było czasu na dopytanie co ustawodawca miał na myśli. Podkreślam, że PGW Wody Polskie w tym czasie tworzyło swoje struktury.

Po złożeniu wniosku 12.03.2018 oczekiwaliśmy na działanie służb ekonomicznych RZGW (okres weryfikacji wniosków 45 dni). Tu były różne postępowania, wezwania do wyjaśnienia, uzupełnienia, zapoznanie się z materiałami. Okres 45 dni kończył się 26 kwietnia. Oczekiwanie na decyzję z RZGW to kolejna szkoła cierpliwości. Kolejny krok to uprawomocnienie tej decyzji, kończące się ogłoszeniem w BIP PGW Wody Polskie. Data ogłoszenia jest podstawą do określenia od kiedy taryfa wchodzi w życie (7 dni od ogłoszenia).

Wielu odbiorców miało żal, że otrzymali informację kilka dni przed wejściem w życie nowych trzyletnich taryf. Jednak przedsiębiorstwa nie mając prawomocnej decyzji nie mogły przekazać informacji o wysokości taryf wcześniej.

Przeczytaj komentarz eksperta

Taryfę tworzyła nam firma zewnętrzna. Co do zmian, mam wrażenie, że taryfa straciła swoją poprzednią otoczkę. W poprzednim roku taryfę analizowało się z burmistrzem i radą miasta. Przedstawiana była na wszystkich komisjach, trzeba było przedstawić swoje za i przeciw. Teraz dochodzi na szeroką skalę do cyfryzacji, wysyła się wniosek i osoby, które bezpośrednio nie znają bolączek przedsiębiorstwa zatwierdzają ją, nie znając stanu sieci i obiektów przedsiębiorstw. Problemem było, że rozporządzenie taryfowe wchodziło na ostatnią chwilę, wszystko było w ogromnym pośpiechu. Gospodarstwo Wody Polskie otrzymało ogromny obowiązek zatwierdzania taryf, a sami tworzyli dopiero swoje struktury.

Przeczytaj komentarz eksperta

To dobrze, że wszystkie podmioty zastosują jednakową metodę obliczania taryf, bo do tej pory wiele kosztów było ukrywanych w celu obniżenia ceny. Dzięki temu na statystyki GUS też będziemy mogli patrzeć bardziej wnikliwie. Przygotowywanie planów taryfowych na trzy lata do przodu powoduje, że rośnie możliwość popełnienia błędu, bo po pierwsze jest więcej materiału do uśrednienia, a po drugie ciężko przewidzieć jakiś nadchodzący kryzys w branży i z wyprzedzeniem na niego zareagować. Będziemy też musieli się jeszcze sporo nauczyć w obszarze reklamacji, opłat stałych za usługi wodne czy w kwestii strefy ochrony bezpośredniej i pośredniej. Ujednolicenie też będzie jeszcze długo trwało.

W rozporządzeniu zapisano, że przedsiębiorstwo wodociągowo – kanalizacyjne ustalając taryfę zapewnia „ochronę odbiorców usług przed nieuzasadnionym wzrostem cen i stawek opłat”. Zwracaliśmy swojego czasu uwagę, że jeżeli ten zapis może być podstawą do wydania decyzji negatywnej RZGW, to może w konsekwencji budzić wiele sporów, bo jego interpretacja jest bardzo szeroka.

Przeczytaj komentarz eksperta

Największą trudność sprawił sam proces kształtowania prawa taryfowego i termin jego wprowadzenia. Do końca nie byliśmy pewni zasad kształtowania taryf oraz stanowiska nowego regulatora w wielu strategicznych kwestiach. Sprawiło to problemy w ustaleniu spójnej strategii rozwojowej w połączeniu z polityką taryfową. W przypadku spółki działającej w kilku samorządach było bardzo mało czasu na konsultacje społeczne i uzgodnienie wielu aspektów organizacyjnych i własnościowych, które wpływają na koszty i ich alokację pomiędzy poszczególne samorządy i grupy taryfowe. Zachowanie jednolitości i spójności wniosków taryfowych wymagało dużego zaangażowania ze strony spółki. Dlatego prace nad wnioskiem trwały do ostaniach minut wyznaczonego terminu i wymagały uzupełnienia. Samo procedowanie wniosku z regulatorem było konstruktywne, ale również dało się odczuć brak czasu po stronie regulatora na weryfikacje i konsultacje spornych kwestii.

Przeczytaj komentarz eksperta

W sporządzeniu wniosku taryfowego największą trudność sprawiało zbyt późne ogłoszenie rozporządzenia taryfowego. Mieliśmy problem z ustaleniem okresów obowiązywania i zapisaniem tego we wniosku.
Problemem był też brak szczegółowego wskazania z jakiego okresu należy przyjąć koszty jako okres bazowy oraz niejasne i mało doprecyzowane zapisy w rozporządzeniu – np. brak zapisów informujących o tym, że załączniki mają być oryginałami.
Wyzwaniem było zaplanowanie niezbędnych przychodów na 3 letni okres obowiązywania taryfowy.

Przeczytaj komentarz eksperta

Po okresie weryfikacji wniosków taryfowych nasza spółka otrzymała decyzję negatywną. W uzasadnieniu regulator powołał się na zapis ochrony odbiorców usług przed nieuzasadnionym wzrostem cen i stawek opłat. 12 czerwca złożyliśmy odwołanie. Po zakończeniu procesu odwoławczego zwrócimy się do Skarbu Państwa o wyrównanie strat.