Materiał pomocniczy, który pomoże zinterpretować aktualne przepisy Prawa Wodnego odnośnie obowiązku uiszczania opłat za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej, można znaleźć na stronie KZGW. Przygotowany został przez Wody Polskie w celu wyjaśnienia licznych wątpliwości zgłaszanych ostatnio przez przedstawicieli gmin.
Problem w tym, że samo Prawo wodne nie zawiera definicji wielu pojęć, które występują w przepisie dotyczącym pobierania „podatku od deszczu”. Wody Polskie wskazują więc m.in., gdzie szukać tych definicji i jak je pojmować.
Materiał przybliża np. termin powierzchni biologicznie czynnej, konieczny do ustalenia wielkości wyłączenia powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej. Jak stanowi Prawo wodne, o zaistnieniu obowiązku ponoszenia opłat za zmniejszenie retencji przesądza brak wyposażenia danej nieruchomości w system kanalizacji – otwartej lub zamkniętej. W „poradniku” Wód Polskich czytamy, czym dokładnie są otwarte i zamknięte systemy kanalizacji. Podkreślono przy tym, że „opłaty za deszczówkę” dotyczą nawet powierzchni, na których występują urządzenia do retencjonowania wody.
Kolejny problem może się pojawić przy ustalaniu powierzchni nieruchomości na potrzeby obliczenia opłaty. Tu należy się kierować regułą „jedna księga – jedna nieruchomość”, niezależnie od tego, ile działek gruntowych obejmuje konkretna księga wieczysta, a także czy działki te graniczą ze sobą, czy też nie.
Czytamy również, że na obowiązek ustalenia opłaty ma wpływ nie tylko wykonanie na nieruchomości gruntowej obiektów budowlanych, lecz również każdego innego przedsięwzięcia, które doprowadziło do zmniejszenia retencji. W tekście wskazano też źródła, z jakich organy wykonawcze gminy powinny pozyskiwać dane, chcąc ustalić opłatę za utratę retencji. Przedstawiono ponadto sposób ustalania wysokości tej opłaty.
W materiale Wód Polskich wyszczególniono też elementy, które powinna zawierać informacja ustalająca wysokość opłaty za zmniejszenie retencji przekazywana podmiotom. Przypomina się, że informacja za I kwartał powinna do podmiotów trafiać począwszy od 1 kwietnia 2018 r.
Opłatę za zmniejszenie naturalnej retencji ponosi zarówno podmiot, który wykonywał roboty lub obiekty budowlane, które doprowadziły do zmniejszenia retencji, jak i ten, który sprawuje władztwo nad daną nieruchomością.
Opłaty nie ponosi się za jezdnie dróg publicznych oraz drogi kolejowe, z których wody opadowe lub roztopowe są odprowadzane przy pomocy urządzeń umożliwiających retencję lub infiltrację tych wód.
Całe opracowanie Wód Polskich można znaleźć tutaj.
Ewa SzekalskaDziennikarz
Więcej treści dotyczących samorządów w zakładce Teraz Samorząd.
