
Podczas II Seminarium „Biopaliwa - prawo, rynek i trendy”, zorganizowanego CBE Polska, poruszono szereg tematów, począwszy od roli etanolu w osiągnięciu europejskiego celu w zakresie klimatu i energii, poprzez omówienie zmian w certyfikacji KZR INiG(1) wynikających z dyrektywy RED II (P. 2971) i wykorzystanie biopaliw w lotnictwie, aż po praktyczne problemy związane z transportem i magazynowaniem zużytego oleju kuchennego.
Więcej na temat przyszłości paliw alternatywnych pisaliśmy tutaj.
Polski rynek biokomponentów
Podstawowym aktem prawnym, który reguluje rynek biokomponentów w Polsce jest ustawa z 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, jednak na mocy ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz niektórych innych ustawwprowadzono zmiany. Dalej nazywana ustawą BIO.
Podczas seminarium Tomasz Orpel z Wydziału Odnawialnych Źródeł Energii w Departamencie Innowacji Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa (KOWR) omówił m.in. najważniejsze zmiany legislacyjne.
Do grudnia 2019 r. wytwarzając biokomponenty można było wykorzystywać m.in. surowce rolnicze pozyskiwane z produkcji własnej wytwórców (art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy BIO), a od stycznia 2020 r. ustawa stanowi, że można wykorzystywać „surowce rolnicze pozyskane z produkcji własnej wytwórców lub biomasę / otrzymywaną przez wytwórców w prowadzonych przez nich procesach przetwarzania surowców rolniczych lub biomasy na cele inne niż paliwowe”.
- W kwestii sprawozdawczości warto pamiętać, że od 1 stycznia br. w sprawozdaniu kwartalnym wytwórca biokomponentu nie ma obowiązku wykazywania poziomu emisji gazów cieplarnianych dla surowców oraz źródła pozyskiwania surowca, ale pozostał wymóg wskazywania kraju pochodzenia surowca, tj. kraju uprawy surowców rolniczych, a także surowców rolniczych wykorzystywanych do produkcji biomasy oraz kraju wytworzenia odpadów lub pozostałości – wyjaśniał Tomasz Orpel.
Rzepak najpopularniejszym surowcem
Ze sprawozdań KOWR za I-III kwartał 2019 r. wynika, że najpopularniejszym surowcem do produkcji estrów metylowych jest olej rzepakowy (90 proc.), zużyty olej kuchenny (8 proc.) i dalej pozostałe surowce, tj. olej sojowy, słonecznikowy, tłuszcze zwierzęce (2 proc.). Rzepak pochodził w 71 proc. z krajowej produkcji, a 98 proc. wytworzonych estrów metylowych trafiło na polski rynek, głównie do polskich producentów paliw.
Tomasz Orpel wskazywał także, że zainteresowaniem wytwórców cieszy się lista surowców do produkcji biokomponentów podwójnie zaliczanych do realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego (NCW). Należy pamiętać, że do nich nie zalicza się odpadów będących naturalnymi surowcami spożywczymi, które na skutek niecelowego lub celowego działania lub w wyniku braku odpowiednich warunków produkcji, przechowywania, transportu lub przetwarzania nabyły cechy uniemożliwiające ich przetworzenie do spożycia lub przestały spełniać wymogi dopuszczające te surowce do spożycia.
KOWR wdrożył specjalną procedurę w celu uzyskania stosownej opinii Dyrektora Generalnego KOWR w kwestii podwójnego zaliczenia surowców do NCW. Mianowicie wytwórca biokomponentu powinien we wniosku o wydanie opinii zawrzeć szereg informacji: od kodów opadów po stosowaną technologię(2). - Wydawane opinie odnoszą się do konkretnego przypadku, więc nie należy sugerować się, że jeśli posiadamy odpad o takim samym kodzie odpadu, który już był rozpatrywany, to również możemy stosować podwójny wskaźnik NCW. Każdy przypadek jest rozpatrywany indywidualnie – przestrzegał Tomasz Orpel. Wskazał także, że dotychczas wydane opinie dotyczyły m.in. przeterminowanych odpadów spożywczych, tj. przeterminowane lody czy zużyty olej kuchenny.

Dyrektor ds. komunikacji