© artsexperiments.withgoogle.com/plasticair/
Raport “Prawda ukryta za odpadami. Skala i wpływ międzynarodowego handlu odpadami z tworzyw sztucznych” (ang. “The Truth Behind Trash. The scale and impact of the international trade in plastic waste”)(1) opublikowanego we wrześniu 2021 r. przez organizację pozarządową Environmental Investigation Agency (EIA) wskazuje, że zanieczyszczenie plastikiem jest nieomal tak groźne jak globalne ocieplenie.
- Dotychczas ludzkość wyprodukowała około 10 mld ton plastiku, z czego szacunkowo 6 mld ton jest obecnie na składowiskach lub w środowisku - wskazali autorzy raportu. Zwrócono również uwagę na problem mikroplastiku pozostającego w obiegu przez setki, a nawet tysiące lat:
- Tworzywa sztuczne mogą ulegać fragmentacji w środowisku naturalnym, ale nie biodegradacji. (...) Zanieczyszczenie plastikim obecne jest we wszystkich częściach środowiska, w żywności, wodzie i powietrzu - dodano. W pracy jednocześnie podkreślono, że skutki zanieczyszczenia plastikiem mają wymiar nie tylko środowiskowy, ale też ekonomiczny i społeczny.
Raport EIA informuje, że tylko 9 proc. wyprodukowanego w historii plastiku zostało poddane recyklingowi. Zalegające w środowisko tworzywa sztuczne ulegają stopniowemu rozpadowi na mniejsze elementy i doprowadzają przez to m.in. do degradacji gruntów i wód, a także zanieczyszczenia powietrza. W przypadku obecnych w powietrzu cząsteczek plastiku niebagatelne znaczenie ma spalanie odpadów z tworzyw sztucznych.
- Otwarte spalanie jest odpowiedzialne za emisję 29 proc. światowych emisji pyłu zawieszonego pochodzącego z działalności człowieka, 10 proc. emisji rtęci i 40 proc. wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych - wyjaśniono.
Wizualizacja mikroplastiku w powietrzu
Na platformie Google Arts & Culture pojawił się projekt zatytułowany “Plastikowe powietrze” (ang. “Plastic air”)(2), którego celem jest zilustrowanie problemu obecności mikroplastiku w powietrzu. Widoczne na głównym ekranie bezchmurne, wirtualne niebo może zostać “zanieczyszczone” poprzez upuszczanie na nie przedmiotów użytkowanych w trakcie codziennych czynności. Następnie na oczach użytkownika wybrane przedmioty rozpadają się, tworząc w powietrzu widoczne cząsteczki mikroplastiku. Każda z cząsteczek jest opatrzona informacjami - jaki jest jej skład, wielkość, jak duży dystans przebyła, a także z jakiego przedmiotu najprawdopodobniej pochodzi.
Autorzy projektu wskazują, że wedle aktualnej wiedzy człowiek spożywa rocznie nawet do 121 tys. mikrodrobin plastiku. Ich dokładny wpływ na ludzkie zdrowie nie jest jeszcze w pełni znany.
- Z powodu braku świadomości i niewystarczających funduszy nie ma wystarczających badań dotyczących mikroplastiku - wyjaśniono.
Magdalena WięckowskaDziennikarz
Przypisy
1/ Pełna treść raportu dostępna pod linkiem:https://eia-international.org/wp-content/uploads/EIA-The-Truth-Behind-Trash-FINAL.pdf2/ Projekt można zobaczyć pod linkiem:
https://artsexperiments.withgoogle.com/plasticair/