Program przeciwdziałania niedoborowi wody. Samorządy chcą znać koszty wdrożenia

© lovelyday12

Koszty niezbędne do wdrożenia zapisów Programu przeciwdziałania niedoborowi wody na lata 2022-2027 z perspektywą do roku 2030 (PPNW) powinny być wskazane, jeśli nie bezpośrednio w Programie, to w załączonej do niego Ocenie Skutków Regulacji – wynika z opinii⁽¹⁾ dotyczącej PPNW opublikowanej przez Związek Powiatów Polskich (ZPP).

Czytaj też: Czas na wodę szarą i opadową. Zamknięty obieg jako nowy rozdział w myśleniu o lepszym użytkowaniu wody

W opinii do projektu ZPP wskazuje, że w PPNW nie wskazano „choć szacunkowego podziału kosztów wdrażania programu na poszczególne podmioty publiczne”. Jak dodano, są to informacje kluczowe dla samorządów terytorialnych.

- Nawet mając na względzie, że program w dużej mierze opiera się na rekomendowanych zadaniach, powinno być wskazane, jakie koszty są planowane w związku z jego wdrażaniem. W szczególności powinny wiedzieć to samorządy. W dłuższej perspektywie pozwoliłoby to na przygotowanie ich budżetów do realizacji działań retencyjnych w większej skali – wskazano w opinii.

Uchwały ws. problemów gospodarowania wodami

Związek zauważa ponadto, że choć w PPNW stwierdza się, że żadna rada powiatu nie przyjęła dotąd uchwał określających istotne dla wspólnoty samorządowej problemy gospodarowania wodami, projektodawca nie dokonał analizy wyjaśniającej ten stan rzeczy.

- Z tego względu odbiorca PPNW może mieć negatywne wrażenie, że powiaty nie chcą zajmować się problemem retencji lub nie wykonują żadnych działań w tym kierunku. Wydźwięk fragmentu należy zmienić – czytamy.

ZPP wyjaśnia, że uchwały, o których wspomniano w PPNW, wynikają bezpośrednio z przepisów ustawy Prawo wodne (art. 250 ust. 12), i mają stanowić prawo miejscowe, „a więc być normą abstrakcyjną i generalną, skierowaną (…) do wszystkich mieszkańców i instytucji na terenie powiatu”, w związku z tym w PPNW można wskazać, co w takich uchwałach powinno lub może się znajdować.

– Z pewnością przedmiotowe uchwały nie mogą jednak zawierać postanowień zobowiązujących do określonego sposobu działania kierownika nadzoru wodnego, który składa radzie powiatu sprawozdanie. Może więc to być przyczyna, dla których powiaty nie zdecydowały się na wprowadzenie kolejnych, własnych regulacji – dodano.

Wzrost zużycia wody

Związek odnosi się także do zawartych w PPNW wniosków dotyczących zużycia wody przez gospodarstwa domowe. W PPNW stwierdzono bowiem (w oparciu o trendy z ostatnich 10 lat), że w przeliczeniu na jednego mieszkańca średniorocznie zużycie wody w gospodarstwach domowych wzrasta o 0,75%. W rezultacie - według szacunków zawartych w Programie - zużycie wody na potrzeby gospodarstw domowych w 2030 r. wyniesie 105,5% zużycia z 2019 r., a w 2050 r. 108,9%.

- W projekcie PPNW stwierdzono, że nastąpi wzrost zużycia wody na potrzeby gospodarstw domowych zarówno w 2030 r., jak i 2050 r., co będzie konsekwencją przede wszystkim wzrostu zamożności społeczeństwa i, że wzrost efektywności zużycia wody i spadek liczby mieszkańców tego nie przeważą. Jest to dosyć zdawkowe wyjaśnienie, niepoparte danymi – wskazuje ZPP.

Czytaj też: Wodociągi i kanalizacja w Polsce w 2021 r. Dane GUS

Jak wyjaśniono, fragment ten może sugerować, że odbiorcy indywidualni powinni ponosić w przyszłości większe koszty dostarczania i retencji wody. - W konsekwencji może to prowadzić do nakładania kolejnych legislacyjnych obciążeń jednostek samorządu terytorialnego, które może odbić się przede wszystkim finansowo na ich mieszkańcach – jak w przypadku systemu odbioru odpadów – podano.

Jak dodano, PPNW powinno wyjaśnić szczegółowo, dlaczego od lat 2014-2015 r. widać wyraźny wzrost zużycia wody w gospodarstwach domowych oraz co zrobić, by wrócić lub utrzymywać stan widoczny w latach 2007-2014, gdy zużycie było najniższe.

Joanna Spiller
Dziennikarz, inżynier środowiska

Więcej treści dotyczących samorządów w zakładce Teraz Samorząd.