
„Sosnowiec” położony jest w najcenniejszym fragmencie doliny środkowego Wieprza. Jest to jedno z nielicznych miejsc na całej długości rzeki, gdzie dolina zachowała naturalny, leśny krajobraz, a który jest urozmaicony licznymi starorzeczami.
W całym kraju trwają konsultacje społeczne w ramach inicjatywy „100 rezerwatów na 100-lecie Lasów Państwowych”. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w kolejnym odcinku o nowych, planowanych rezerwatach na terenie naszego kraju, prezentuje „Sosnowiec”.
Odcinek ten powstał przy współpracy i pomocy Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Lublinie.
„Sosnowiec” jest objęty ochroną w ramach sieci Natura 2000, w formie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Dolina Środkowego Wieprza PLH060005. Obszar projektowanego rezerwatu sąsiaduje z cennymi, półnaturalnymi krajobrazami otwartymi – łąkami podmokłymi i murawami kserotermicznymi. Jest również schronieniem dla orlika krzykliwego.
Powierzchnia i lokalizacja planowanego rezerwatu
Ochroną rezerwatową mają być objęte grunty Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa Świdnik o łącznej powierzchni 70,87 ha. Planowany rezerwat, zgodnie z podziałem fizjograficznym, położony jest w makroregionie Wyżyny Lubelskiej, mezoregionie Płaskowyżu Świdnickiego. Administracyjnie jest zlokalizowany na terenie gminy Milejów, powiatu łęczyńskiego. Znajduje się w niewielkiej odległości od miejscowości Łańcuchów.
Charakterystyka obszaru
Projektowany rezerwat „Sosnowiec” leży na terasie zalewowej rzeki Wieprz. Wieprz przylegający do północnej strony rezerwatu obfituje w liczne zakola i meandry.
W samym rezerwacie sieć wodną stanowi rzeka Mogilnica, liczne zastoiska wodne, pozostałości starorzeczy Wieprza oraz kanały i rowy melioracyjne. Teren charakteryzuje się dużymi walorami krajobrazowymi, o czym świadczy jego ochrona w formie Nadwieprzańskiego Parku Krajobrazowego.
Czytaj też: Do 250 mln zł rocznie na parki narodowe? Transfery z LP na ochronę przyrody w przygotowaniu
Przedmiotami ochrony są takie siedliska jak:
- starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion Potamion,
- murawy kserotermiczne,
- niżowe i górskie świeże łąki ekstensywnie użytkowane,
- łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe i olsy źródliskowe.
Flora
W projektowanym rezerwacie są stanowiska pierwiosnka bezłodygowego – gatunku, według „Czerwonej listy roślin i grzybów Polski(1)” (2016), uznanego za wymarły w stanie dzikim na obszarze Polski. W celu utrzymania stanowiska tego skrajnie zagrożonego gatunku, realizowane są działania ochronne polegające na wzmacnianiu populacji osobnikami pochodzącymi z uprawy prowadzonej w ogrodzie botanicznym.
Na obszarze planowanego rezerwatu znajdują się zbiorowiska leśne takie jak:
- łęgi wierzbowe z klasy Salicetea purpureae,
- łęgi olszowe i jesionowe z klasy Querco-Fagetea,
- bory mieszane świeże z klasy Vaccinio-Piceetea,
- lasy mieszane świeże i lasy świeże z klasy Querco-Fagetea,
- nieleśne zbiorowiska wodne z klas: Lemnetea, Potametea oraz szuwarowe z klasy Phragmitetea.
Fauna
Nagromadzenie w rezerwacie tak zwanego„martwego drewna” tworzy dobre warunki do rozwoju chrząszczy saproksylicznych tj. Scaphisoma boreale, Microrhagus lepidus, Corticaria alleni, Aeletes atominarius, Euplectus decipiens, Dromaeolus barnabita, Dirrhagofarsus attenuatus określanych jako rzadkości faunistyczne i gatunki reliktowe lasów pierwotnych.
Gatunki, które są tu objęte ochroną:
- zalotka większa,
- trzepla zielona,
- szlaczkoń szafraniec,
- czerwończyk nieparek,
- czerwończyk fioletek,
- modraszek nausitous,
- modraszek telejus,
- piskorz,
- kumak nizinny,
- wydra.
Obszar projektowanego rezerwatu „Sosnowiec” jest miejscem bytowania orlika krzykliwego. Dla jego zachowania jest tu wyznaczona strefa ochrony ostoi miejsc rozrodu i regularnego przebywania.
Uzasadnienie ochrony
Celem ochrony projektowanego rezerwatu przyrody jest zachowanie cennych zbiorowisk leśnych i miejsc bytowania chrząszczy saproksylicznych. Należą one do rzadkości faunistycznych i gatunków reliktowych lasów pierwotnych.
Źródło: Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska
