Czas wyjaśnić kwestię prywatyzacji lasów

© Dirk Vonten

Złożony w Sejmie w ubiegły piątek przez grupę posłów PO projekt przewiduje zmiany w ustawie⁽¹⁾ z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2014 r. poz. 1153 oraz z 2015 r. poz. 349 i 671). Zgodnie z uzasadnieniem, jego celem jest zachowanie dotychczasowej struktury własnościowej lasów, jako dobra ogólnonarodowego. Opracowanie propozycji w tym zakresie zapowiedziała pod koniec sierpnia premier Ewa Kopacz. Pytanie o Lasy Państwowe jest także jednym z trzech pytań w proponowanym przez prezydenta Andrzeja Dudę na 25 października referendum, które musi zatwierdzić jeszcze Senat.

Dobro wspólne pod szczególną ochroną

Powołując się na konstytucyjne zasady zrównoważonego rozwoju oraz zapewnienia bezpieczeństwa ekologicznego współczesnemu i przyszłym pokoleniom posłowie podkreślają, jak istotnym elementem bezpieczeństwa ekologicznego Polski są lasy. Stanowią one obecnie dobro wspólne wszystkich obywateli, co oznacza, że każdy ma prawo do korzystania z nich w sposób powszechny. Ich ewentualna prywatyzacja mogłaby zakłócić realizację tego prawa oraz doprowadzić do zanikania zasobu poprzez dążenie do odlesiania gruntów albo nadmierną eksploatację zasobów drewna.

Maksymalnie zawęzić przesłanki

Przypadki, w jakich możliwa jest dziś sprzedaż lasów, gruntów i innych nieruchomości Skarbu Państwa znajdujących się w zarządzie Lasów Państwowych, określa art. 38 zmienianej ustawy. Podczas gdy pierwsze trzy punkty ust. 1 tego artykułu dotyczą w praktyce terenów o niewielkiej powierzchni, które nie wpływają znacząco na ogólną sytuację Lasów Państwowych, o tyle dwa pozostałe punkty odnoszą się do zdecydowanie większych terenów. Art. 38 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o lasach przewiduje bowiem, że sprzedaż możliwa jest także w przypadkach zmiany przeznaczenia na cele nieleśne i nierolnicze albo podyktowanych ważnymi względami gospodarczymi lub społecznymi, o ile nie narusza to interesu Skarbu Państwa.

Dlatego projekt przewiduje zawężenie tych przesłanek, uzależniając sprzedaż lasów państwowych od konieczności realizacji celów publicznych lub celów zrównoważonej gospodarki leśnej. Określone w ten sposób ramy sprawiłyby, że każdy przypadek musiałby podlegać dodatkowej weryfikacji ze względu na wymienione wyżej dwie kategorie. Cele publiczne określa obecnie art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 poz. 782).

Zgodnie z treścią projektu ustawa ma wejść w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

Kamil Szydłowski
Dziennikarz, prawnik