Unijni ministrowie dają zielone światło dla odtwarzania przyrody

© proslgn

Rada Unii Europejskiej osiągnęła porozumienie (podejście ogólne) w sprawie Nature Restoration Law, czyli unijnego rozporządzenia ws. odtwarzania przyrody. Chodzi o propozycję Komisji Europejskiej z czerwca 2022 r. mających na celu odtworzenie przyrody na co najmniej 20% obszarów lądowych i morskich w UE do 2030 r. oraz wszystkich zdegradowanych ekosystemów do 2050 r. Określa on prawnie wiążące cele dla państw członkowskich.

- To dobry dzień dla przyrody. Rada uzgodniła ogólne podejście do przepisów o ochronie przyrody. Cieszę się, że znaleźliśmy sposób na doprowadzenie tego dokumentu do podejścia ogólnego. Tekst ten stanowi solidną podstawę do negocjacji z Parlamentem Europejskim. Miejmy nadzieję, że ostateczne przepisy pozwolą nam odbudować bioróżnorodność, walczyć ze zmianami klimatu i wypełnić nasze międzynarodowe zobowiązania wynikające z porozumienia z Kunming-Montreal – powiedziała Romina Pourmokhtari, szwedzka minister ds. klimatu i środowiska.

Stanowisko Rady UE

Jak czytamy w komunikacie Rady UE, w stanowisku uzgodniono, że „państwa członkowskie wprowadzą środki naprawcze, które do 2030 r. doprowadzą do dobrego stanu co najmniej 30% siedlisk w ekosystemach lądowych, przybrzeżnych, słodkowodnych i morskich”. Przedstawiciele państw członkowskich UE uzgodnili ponadto, że w przypadku obszarów podlegających odtworzeniu nie nastąpi pogorszenie ich stanu, a na obszarach, które są już w dobrym stanie lub na których nie wdrożono jeszcze działań renaturyzacyjnych (w szczególności poza siecią obszarów chronionych Natura 2000), państwa członkowskie będą dążyć do wprowadzenia niezbędnych środków, aby zapobiec pogorszeniu stanu tych obszarów.

Czytaj też: NGOs apelują do polskich europarlamentarzystów o poparcie rozporządzenia UE ws. odtwarzania przyrody

W stanowisku zwrócono przy tym uwagę na ograniczony stan wiedzy na temat stanu niektórych obszarów. - Państwa członkowskie zgodziły się, że brakuje danych o stanie niektórych siedlisk i w związku z tym trudno jest ilościowo określić ich poprawę. Państwa członkowskie uzgodniły, że środki na odtwarzanie przyrody będą miały zastosowanie wyłącznie do obszarów, których stan siedlisk jest znany – czytamy.

Wskazano, że dane na temat stanu siedlisk powinny zostać uzupełnione do 2040 r. - W przypadku siedlisk lądowych państwa członkowskie miałyby czas do 2030 r. na określenie 90% stanu siedlisk. W przypadku siedlisk morskich 50% luk w wiedzy musiałoby zostać zlikwidowane do 2030 r. Stan wszystkich siedlisk musiałby być znany do 2040 r. – dodano.

Cele dla poszczególnych ekosystemów

We wniosku KE określono obowiązki państw członkowskich w zakresie poszczególnych ekosystemów. Stanowisko Rady zakłada pewne odstępstwa od określonych wcześniej zasad. – Np. w przypadku ekosystemów miejskich Rada zastąpiła cele ilościowe zobowiązaniem państw członkowskich do osiągnięcia tendencji wzrostowej w miejskich terenach zielonych, aż do osiągnięcia zadowalającego poziomu – wyjaśniono.

Jak dodano, złagodzono także cele dotyczące torfowisk i wprowadzono większą elastyczność w stosowaniu wskaźników do monitorowania ekosystemów leśnych.

Dalsze kroki

Przyjęte podejście ogólne posłuży za mandat do negocjacji z Parlamentem Europejskim w sprawie ostatecznego kształtu przepisów. Z końcem czerwca br. nad propozycją przepisów pochyli się Komisja Ochrony Środowiska Parlamentu Europejskiego, głosowanie na sesji plenarnej PE odbędzie się natomiast w dniach 10-13 lipca br.

Joanna Spiller
Dziennikarz, inżynier środowiska