URE rozwiewa wątpliwości interpretacyjne wokół definicji drewna energetycznego

W znowelizowanej w ubiegłym roku ustawie o OZE⁽¹⁾ pojawiła się nowa definicja pojęcia „drewno energetyczne”. Jest ona czasowa i obowiązuje od 1 października 2020 r. do 31 grudnia 2021 r. Uczestnicy rynku zgłaszają do Urzędu Regulacji Energetyki wątpliwości interpretacyjne.

Czytaj: Nowa definicja drewna energetycznego na ostatniej prostej

Zgodnie z nową definicją sformułowaną przez ustawodawcę, za drewno energetyczne, uznaje się:

1. surowiec drzewny niebędący drewnem tartacznym i skrawanym, stanowiącym dłużyce, kłody tartaczne i skrawane oraz niebędący materiałem drzewnym powstałym w wyniku procesu celowego rozdrobnienia tego surowca drzewnego;
2. produkty uboczne będące efektem przetworzenia surowca drzewnego, niezanieczyszczone substancjami niewystępującymi naturalnie w drewnie;
3. odpady, będące efektem przetworzenia surowca drzewnego, niezanieczyszczone substancjami niewystępującymi naturalnie w drewnie, zagospodarowywane zgodnie z hierarchią sposobów postępowania z odpadami.

Ponieważ uczestnicy rynku zgłaszają do URE wątpliwości interpretacyjne dotyczące w szczególności trzeciego z ww. punktów, poniżej przedstawiamy doprecyzowania, które mogą okazać się pomocne:

• Ustawy o odpadach⁽²⁾ nie stosuje się do biomasy w postaci naturalnych, niebędących niebezpiecznymi, substancji, pochodzących z produkcji rolniczej lub leśnej, wykorzystywanych m.in. do produkcji energii (za pomocą procesów lub metod, które nie są szkodliwe dla środowiska, jak również nie stanowią zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi);
• wyłączenie to nie dotyczy biomasy niepochodzącej z produkcji leśnej, wytwarzanej w zakładach przetwórstwa drewna, takich jak np. tartaki⁽³⁾;
• produkty przetworzenia drewna, tj. kora, strużyny, odziomki pomanipulacyjne, wałki połuszczarskie, trociny, wióry, zrębki, zrzyny, szczapy i inne pochodzące z przetworzenia tych produktów, w tym brykiety i pelety (stanowiące mechanicznie przetworzony naturalny surowiec drzewny niezawierający jakichkolwiek innych substancji), wytwarzane głównie w tartakach i spełniające warunki dla produktów ubocznych⁽⁴⁾, mogą być uznawane przez ich wytwórców za produkty uboczne, a nie odpady;
• ustawa o OZE, odwołując się do produkcji leśnej, obejmuje swym zakresem zarówno drewno wyłączone spod przepisów ustawy o odpadach, jak i drewno klasyfikowane zgodnie z ustawą o odpadach, jako produkty uboczne, do których nie ma zastosowania hierarchia sposobów postępowania z odpadami;
• jako odpady klasyfikować natomiast należy m.in. pozostałości drewnopochodne z przetwórstwa drewna oraz z produkcji płyt i mebli. W przypadku tego typu drewna zakwalifikowanego przez wytwórcę jako odpad, stosować należy hierarchię sposobów postępowania z odpadami.

Źródło: URE