Dynamiczny rozwój energetyki wiatrowej na lądzie wygeneruje 40 tys. miejsc pracy - wynika z przedstawionej na konferencji Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej analizy think-tanku WiseEuropa. PSEW zaprezentował też kodeks dobrych praktyk inwestora.
WiseEuropa rozważa dwa możliwe scenariusze: stagnacji, wynikający z projektu Polityki Energetycznej Państwa i rozwojowy. W pierwszym w 2025 r. moc zainstalowana polskich wiatraków na lądzie (onshore) osiągnie 10 GW, a w kolejnych latach jedyne co się będzie działo, to inwestycje odtworzeniowe. Liczba miejsc pracy, zarówno bezpośrednich, jak i powiązanych, trwale spadnie o ok. jedną trzecią w stosunku do dzisiejszego poziomu. W 2040 r. nie będzie to więcej niż 13 tys.
Ponad 10 tys. miejsc pracy bezpośrednio w branży
Tymczasem scenariusz rozwojowy zakłada utrzymanie po 2025 r. wzrostu mocy, a w latach 30. XXI w. przyspieszenie inwestycji, spójne z polityką klimatyczną UE. Przekłada się to na wzrost mocy o 12 GW do 2040 r., ponad 10 tys. miejsc pracy bezpośrednio w branży, a w sumie w całym łańcuchu dostaw - ponad 40 tys. Przez cały rozważany okres scenariusz rozwojowy generuje co najmniej 2,5 razy więcej miejsc pracy niż scenariusz stagnacji.
- To 12 GW więcej i dla Polski dziś to nie jest żadne wyzwanie, potencjał techniczny Polski to ok. 30 GW - podkreślił podczas Konferencji prezes PSEW Janusz Gajowiecki. - Do tej pory argumentowaliśmy, że wiatraki na lądzie to najtańsze źródło energii elektrycznej. Dziś mówimy, że onshore ma zasadniczy wpływ na łańcuchy dostaw i miejsca pracy – dodał.
Ile nowych miejsc pracy wygeneruje każde 10 MW wiatru na lądzie?
W ocenie WiseEuropa, każde dodatkowe 10 MW wiatru na lądzie w Polsce wygeneruje 61 bezpośrednich miejsc pracy (173 ogółem) na etapie przygotowania i budowy oraz 2 bezpośrednie miejsca pracy, a 6 ogółem na etapie eksploatacji.
Jak mówił Gajowiecki, na tle innych technologii onshore charakteryzuje się wysokim wkładem lokalnym, który może wesprzeć transformację w regionach tradycyjnej energetyki, np. na Śląsku. Ale to jest możliwe tylko, jeżeli będziemy mieli plan dynamicznego rozwoju, przewidziany regulacjami i polityką - zastrzegł.
Kodeks Dobrych Praktyk inwestora, opracowany przez PSEW, ma za zadanie wskazywać, jak inwestować w wiatr z poszanowaniem środowiska i ze zdobytym poparciem lokalnej społeczności. Zawiera m.in. wskazówki na temat działań informacyjnych, partycypacji społecznej czy wytyczne dla umów dzierżawy.
- Energetyka wiatrowa powinna być stałym źródłem przychodów, zarówno właścicieli gruntów pod turbinami, jak i gmin - wskazywała Magdalena Sobczyńska z firmy Novenergia. Jak podkreślała, wiatraki to projekt długoterminowy, na kilka pokoleń i taką wiedzę także należy przekazywać. - Bez zmiany prawa odległościowego, rozwój projektów wiatrowych tak, by były na pokolenia, będzie utrudniony - mówiła Sobczyńska.
Tobiszowski: W procesie transformacji nie możemy mieć syndromu Wałbrzycha
Były wiceminister energii Grzegorz Tobiszowski (dziś europoseł) podkreślał, że najważniejsze jest tłumaczenie i edukowane ludzi, pokazanie im przyszłości, bo nowe zawsze wzbudza jakiś opór. Tobiszowski dodał, że tzw. ustawa odległościowa pojawiła się ze względu na „niewytłumaczenie do końca lokalnym społecznościom istoty sprawy”.
Jego zdaniem, dziś mamy już sygnały przełomu - w fotowoltaikę chce inwestować Polska Grupa Górnicza, powstają pierwsze plany wiatraków na Śląsku. - W procesie transformacji nie możemy mieć syndromu Wałbrzycha, gdzie ludziom nie zaoferowano żadnych miejsc pracy - zastrzegł Tobiszowski. (PAP)
