Adam StępieńDyrektor generalny Krajowej Izby Biopaliw
Teraz Środowisko: Zrealizowanie przez Polskę ogólnego celu OZE może być naruszone przez transport, jest bowiem problem biopaliw – wynika ze słów dyrektora departamentu energii odnawialnej w ministerstwie energii Andrzeja Kaźmierskiego (pełną wypowiedź można znaleźć tutaj). Czy zgadza się Pan z tym stwierdzeniem?
Adam Stępień: Polska ze swoim potencjałem surowcowym nie powinna mieć problemu z realizacją celu w zakresie energii odnawialnej w transporcie na 2020 rok. Rzeczywistość jednak, według stanu na 2018 rok, gdzie przestrzeń rynkową determinuje m.in. odgórny limit wynikający z dyrektywy RED na poziomie 7 proc. dla tzw. biopaliw konwencjonalnych, jest faktycznie trudna - jeśli spojrzymy na to, co jesteśmy w stanie zrobić powyżej tej wartości. Trudna, ale nie niemożliwa do zmiany. Zwłaszcza, jeśli zwrócimy uwagę na szereg nowych narzędzi legislacyjnych, które mają za zadanie przyspieszenie rozwoju branży także w kierunku surowców odpadowych (ich udział w realizacji celu liczony jest podwójnie). Największe wyzwanie jednak wiąże się z ich dostępnością, a także z ograniczeniami technologicznymi w zakresie ich faktycznego wykorzystania na cele biopaliwowe. Założeniem jest, aby wszystkimi rodzajami biopaliw osiągnąć 8,5 proc. z 10 proc., do jakich musimy dojść już w 2020 roku.
TŚ: Czy techniczne ograniczenia są rzeczywiście aż tak duże, czy jednak problem z wykorzystaniem biopaliw jest głębszy?
AS: Mamy oczywiście ograniczenia stosowania biokomponetów wynikające z norm jakościowych paliw ciekłych, ale i w tym przypadku wciąż są pewne możliwości zwiększenia ich udziału. W Polsce nadal stosowany jest jedynie standard 5-proc. dodatku bioetanolu, chociaż zarówno europejska norma jakościowa dla benzyn, jak i krajowe prawodawstwo umożliwia blending na poziomie 10 proc. Dużą, lecz całkowicie niestety niewykorzystaną przestrzenią rynkową, są także wyższe mieszanki biopaliw, które z powodzeniem moglibyśmy stosować jako paliwa specjalistyczne lub flotowe. To także opcja z polskiego prawa obowiązującego już ponad dekadę. Po wygaśnięciu ulg akcyzowych w 2011 roku koncerny zaprzestały także detalicznej sprzedaży rynkowej B100. Wszystko to łącznie sprawia, że biopaliwa są polskim kierowcom praktycznie nieznane, a mogłyby i wręcz powinny być jedną z naszych krajowych specjalizacji.
TŚ: Jaki jest w tej chwili procentowy udział biopaliw płynnych w rynku?
AS: W chwili obecnej udział biopaliw w krajowym wyniku paliwowym waha się granicach 5,5-6 proc.
TŚ: Czy widzi Pan szansę dla sektora biokomponentów i biopaliw płynnych w związku z przypisywaną mu rolą w osiąganiu celu OZE? A może szansa ta jest bardziej związana z rosnącymi cenami paliw konwencjonalnych?
AS: Oczywiście, biopaliwa mają wręcz kluczową rolę w realizacji celów w zakresie OZE. Rosnące ceny paliw oczywiście sprzyjają myśleniu o konwersji na alternatywne źródła energii, tym niemniej nie jest to obecnie kluczowe zagadnienie. Dywersyfikacja w sektorze transportu zachodzi powoli, ale nawet częściowe zastępowanie ropy jej odnawialnymi substytutami, takimi jak biodiesel i bioetanol, ma głębokie uzasadnienie – tak środowiskowe, jak i gospodarcze. W szczególności w takich krajach jak Polska, gdzie mamy swoje surowce i rozwinięty już łańcuch wytwórczy, który jest już istotną częścią lokalnej ekonomii.
Rozmawiała Ewa SzekalskaDziennikarz
