© Studio KIVI
Rowery są uważane za najbardziej przyjazny środowisku środek transportu, a dzięki nowym technologiom mogą przyczynić się do redukcji odpadów. Dror Peleg, izraelski designer, stworzył rower z plastikowych odpadów, który może być produkowany przy wykorzystaniu lokalnych zasobów. Plastikowe rowery nie są jednak nowym wynalazkiem i niosą ze sobą nie tylko same korzyści.
Pierwsze próby już 50 lat temu
Plastikowe rowery to nie nowinka XXI wieku, ponieważ pierwsze prototypy powstawały już w połowie poprzedniego stulecia. W latach 70. XX wieku Volvo planowało wprowadzić Iterę, czyli rower formowany wtryskowo, poprzez wtryskiwanie uplastycznionego tworzywa do formy. Rower trafił do masowej produkcji na początku lat 80. i okazał się techniczną oraz komercyjną porażką. Aby uzyskać wymaganą wytrzymałość, Itera była tak ciężka jak rower z metalu i całkowicie pozbawiona elastyczności. Sam plastik nie jest bowiem wystarczająco sztywny. Z tego powodu materiał musi być wzmacniany m.in. za pomocą włókna szklanego, co czyni rower wyjątkowo twardym, bezwładnym i nienadającym się do recyklingu.
Włókno szklane było także użyte przez Benjamina Bowdena w rowerze, który na krótko pojawił się w latach 60. Koncepcja rowerów Bowdena była futurystyczna i ceniona głównie przez kolekcjonerów, jednak z powodu bankructwa firmy model nie trafił nigdy do szerszej produkcji.
Kwestia stworzenia plastikowego roweru jest jednak nadal otwarta. Największym wyzwaniem pozostaje produkcja wystarczająco twardego, a jednocześnie poddawalnego recyklingowi plastiku. Design roweru powinien być na tyle rewolucyjny, by być atrakcyjny technicznie i na tyle konwencjonalny, by zdobyć akceptację społeczną.
Produkcja lokalna, design światowy
Skonstruowany teraz przez Izraelczyka rower charakteryzuje się mniejszymi kołami (ok. 20 cali) oraz wzmocnieniem struktury roweru. Ponadto, modułowy system ramy przypomina kształtem kryształ. Rower nie posiada hamulców zewnętrznych, hamowanie następuje zaś po skierowaniu pedałów do tyłu.
Nowy rower ma być produkowany na skalę masową przy jednoczesnym wykorzystaniu dostępnych surowców. Rower miałby powstać przy wykorzystaniu technologii formowania wtryskowego. Metoda ta jest obecnie szeroko stosowana m.in. do produkcji mebli ogrodowych. W porównaniu do tradycyjnych rowerów metalowych, proces produkcyjny jest łatwiejszy i bardziej dostępny dla lokalnego przemysłu. Dodatkowo, może przyczynić się do zmniejszenia ilości plastikowych odpadów.
Natalia Rytelewska-ChilczukDziennikarz, specjalista ds. ochrony środowiska
