Kluczowe jest stworzenie warunków do rozwoju elektromobilności w gminach poprzez odpowiednie wykorzystanie i dostosowanie istniejącej infrastruktury. Wyzwania przechodzenia na gospodarkę niskoemisyjną w sektorze transportu komentuje Danuta Muszer z Arcadis.
Danuta Muszer
Starszy specjalista ds. środowiska w Arcadis
Zwłaszcza w dużych miastach rośnie znaczenie zanieczyszczeń z transportu. Mieszkańcy oczekują czystego powietrza w swojej gminie, równocześnie jednak wysoko cenią swobodę przemieszczania się i łatwy dostęp do usług. Widocznym w młodym pokoleniu, pozytywnym trendem jest poszukiwanie mieszkania blisko pracy lub z dobrym dostępem do komunikacji publicznej. Efekt: rezygnacja z własnego samochodu na rzecz roweru, hulajnogi lub transportu miejskiego. Dla wielu mieszkańców podstawowym środkiem komunikacji wciąż pozostaje własny samochód (w Warszawie mamy 715 samochodów na 1000 mieszkańców – ponad dwa razy więcej niż w Berlinie!).
Jak ograniczyć emisje z transportu, uwzględniając potrzeby mieszkańców? Główne narzędzia to: edukacja ekologiczna, sprawna komunikacja publiczna, strefy ograniczonego ruchu, ścieżki rowerowe, parkingi typu Park&Ride, rozbudowa terenów zieleni urządzonej i popularyzacja elektromobilności. Najskuteczniej, jeśli wszystko odbywa się w zaplanowany sposób. Polska, idąc śladami krajów Europy Zachodniej, realizuje wiele programów odwołujących się w bezpośredni lub pośredni sposób do poprawy stanu powietrza, począwszy od Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju, poprzez Krajowy Program Ochrony Powietrza po Program „Czyste Powietrze”. Efekty wdrażanych programów powinny być widoczne w dłuższej perspektywie czasu.
Czytaj także: Co gminy mogą zyskać na Czystym Powietrzu?
Bezpłatna publikacja jubileuszowa Teraz Środowisko to ponad 40 wypowiedzi ekspertów
Warto zaznaczyć, że takie kraje europejskie, jak Wielka Brytania, Niemcy, Francja, przechodziły podobną drogę przemiany zakończoną sukcesem. Polskie miasta pracują już nad strategiami rozwoju elektromobilności, w dużej mierze dzięki dofinansowaniu z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W ramach programu GEPARD II – transport niskoemisyjny, do końca 2019 r. podpisano ponad 140 umów. Są więc środki, ale wyzwaniem jest opracowanie strategii dostosowanej do warunków lokalnych gminy w perspektywie długookresowej. Zgodnie z oczekiwaną przez NFOŚiGW strukturą strategii, widoczne jest powiązanie rozwoju elektromobilności z poprawą jakości powietrza. Kluczowe jest stworzenie warunków do rozwoju elektromobilności w gminach poprzez odpowiednie wykorzystanie i dostosowanie istniejącej infrastruktury. Podstawowym elementem strategii jest więc przeprowadzenie szczegółowej analizy systemu komunikacyjnego i elektroenergetycznego, a także określenie potencjałów rozwojowych między innymi w zakresie możliwości lokalizacji stacji ładowania czy podłączania ich do infrastruktury. Dopiero kompleksowe podejście, ze wskazaniem źródeł finansowania oraz wypracowaniem realnego planu wdrażania, może spowodować, że rozwiązania te przyczynią się do poprawy jakości powietrza i warunków życia mieszkańców.
Danuta Muszer
Artykuł powstał we współpracy z Arcadis