Paweł LachmanPrezes zarządu PORT PC
Teraz Środowisko: Na jakim etapie są prace nad "Krajowym Planem Rozwoju Domowych Instalacji do Wytwarzania Ciepła z OZE do 2030 roku"? Co się w nim znajdzie?
Paweł Lachman: Obecnie powstaje komitet sterujący, który będzie reprezentował stowarzyszenia i firmy w zakresie komunikacji i współpracy z głównym wykonawcą Mapy Drogowej (Instytutem Energetyki Odnawialnej).
Ogólnie chcielibyśmy, aby przedstawiony został potencjał wykorzystania ciepła z OZE w Polsce, plan rozwoju tego ciepła. Zamierzamy też zarysować otoczenie prawne – zarówno krajowe, jak i unijne. W uregulowaniach polskich kwestia ciepła jest wyraźnie pominięta lub ujęta w sposób szczątkowy – nie jest systemowym rozwiązaniem. Ustawa o OZE skupia się tylko na energii elektrycznej, co leżało w interesie głównych graczy związanych z energetyką konwencjonalną.
Chcielibyśmy przedstawić w tym dokumencie priorytety technologiczne rozwoju OZE i propozycje kierunków wydatkowania środków publicznych na wsparcie “zielonego” ciepła. Opracowanie ma wskazać rekomendacje dla nowej polityki energetycznej i ewentualnie w kwestii korekty Krajowego Planu Działania w zakresie energii z OZE do 2020 r. (prawdopodobnie będzie potrzeba stworzenia nowego planu). Będziemy też chcieli przedstawić założenia projektu ustawy odnośnie wykorzystania ciepła z OZE, a także zarys oceny skutków regulacji tego projektu.
Uważamy, że brak uregulowań systemowych w zakresie ciepła jest dużym brakiem obecnej ustawy OZE. Zapomniano, że tu właśnie tkwi największy potencjał ze wszystkich technologii OZE, m.in. w zakresie efektywności energetycznej.
TŚ: Potencjał ciepła z OZE jest większy niż energii elektrycznej z odnawialnych źródeł?
PL: Na przykład jeśli chodzi o budynki jednorodzinne, to właśnie tu tkwi największy potencjał redukcji CO2, podniesienia efektywności energetycznej, największy jest też potencjał włączenia do działań ochrony klimatu wszystkich obywateli.
Budynki jednorodzinne, których jest w Polsce ponad 5 mln, są źródłem niskiej emisji zanieczyszczeń w Polsce, bo ponad 70 proc. z nich jest ogrzewane kotłami węglowymi. Tymczasem ponad 98 proc. z tych urządzeń nie spełnia aktualnych nowych minimalnych wymogów dot. kotłów.
Poza tym warto przypomnieć, że jeśli chodzi o zużycie energii finalnej, to energia elektryczna stanowi tylko 20 proc., a prawie 60 proc. to ciepło. Dla obywateli redukcja kosztów ciepła oznaczałaby realne oszczędności, bo na tle innych kosztów energii zużywanej w budynkach zdecydowaną większość – prawie 80 proc. – pochłania łącznie ciepła woda, ogrzewanie i chłodzenie.
TŚ: A co z korzyściami dla firm?
PL: Nasze działania na pewno wpłyną pozytywnie na wszystkie rynki urządzeń do produkcji energii z odnawialnych źródeł energii. Ważnym elementem naszego opracowania jest pokazanie potencjału w tym zakresie, tego, jak szybko zmienia się technologia urządzeń biomasowych, pomp ciepła i termicznych kolektorów słonecznych.
Przygotowanie Mapy wymagać będzie dobrej współpracy z polskimi i zagranicznymi producentami, liderami w tych technologiach, którzy są przygotowani, żeby się wypowiadać na temat rozwoju i przyszłości technologii. Liczymy więc na przyłączenie się organizacji branżowych związanych z ciepłem oraz firm, które widzą swój rozwój długoterminowo. Ale także wszystkich, którym po prostu zależy na harmonijnym, innowacyjnym rozwoju Polski.
Nie chcemy, żeby ktoś traktował naszą inicjatywę jako skierowaną przeciwko energii elektrycznej z OZE, bo nasza rola jest tu w dużym stopniu uzupełniająca. Nasze organizacje bardzo mocno zresztą wspierały działania energetyki obywatelskiej.
TŚ: Wciąż podkreśla Pan znaczenie współpracy...
PL: Efektem silnej współpracy całego środowiska OZE jest uchwalenie taryf gwarantowanych dla energii elektrycznej wytwarzanej w małej, bo domowej skali. Słaba współpraca organizacji związanych z ciepłem to rzeczywiście spore wyzwanie. W związku z tym ich siła oddziaływania jest niewielka. Nie ma też specjalnych środków na wspieranie i rozwój tego sektora. Jeśli nie nastąpi konsolidacja branży, to nie uda nam się osiągnąć podstawowych celów. Naszym zdaniem bez rozwoju ciepła z OZE nie da się osiągnąć polskich celów na 2020 i na 2030 rok w zakresie ochrony klimatu.
Co więcej staramy się, aby to, co robimy, było spójne z nowo powstającą strategią termomodernizacji budynków jednorodzinnych. Jesteśmy w ścisłym kontakcie z organizacjami, które ją przygotowują i chcemy, aby te dwa projekty były wzajemnie skoordynowane i żeby się uzupełniały.
Trzeba też zaznaczyć, że będziemy chcieli uzyskać wsparcie Komisji Europejskiej dla tych działań, bo nowa polityka energetyczna KE będzie dla ciepła sprzyjająca. Postaramy się, aby informacja o naszych działaniach trafiła do Komisji, jako że podobne do naszej „mapy drogowe” powstają także w innych krajach i tego rodzaju aktywność jest widoczna i wspierana w Europie.
Prezentację "Krajowego Planu Rozwoju Domowych Instalacji do Wytwarzania Ciepła z OZE do 2030 roku" planujemy na wrzesień albo październik br., tak żeby zdążyć jeszcze przed wyborami.
Rozmawiała Ewa SzekalskaDziennikarz
