Kryzys klimatyczny i środowisko w strategii Rady Europejskiej

© familymedia

Strategic Agenda 2024-2029, czyli program strategiczny dla Unii Europejskiej na kolejne pięciolecie, został w czwartek ogłoszony przez przywódców państw europejskich. Czy środowisko naturalne i reakcja na zmianę klimatu pozostanie unijnym priorytetem?

Europa ma być pierwszym kontynentem neutralnym klimatycznie

Choć same konkluzje Rady Europejskiej⁽¹⁾ nie odnoszą się wprost do zagrożeń środowiskowych, sam program strategiczny już tak. - Nasze środowisko naturalne stoi w obliczu rosnących szkód i zakłóceń wywołanych zmianą klimatu, utratą różnorodności biologicznej i zanieczyszczeniem – czytamy zaraz po wstępnym akapicie, w trzecim zdaniu otwierającym Agendę. Potem pojawia się deklaracja o Europie, jako pierwszym kontynencie, który stanie się neutralny klimatycznie.

Czytaj też: Spory klimatyczne wciąż wokół praw człowieka

Pod znakiem konkurencyjności i pragmatyzmu

Trzy punkty agendy programu to „Wolna i demokratyczna Europa”, „Silna i bezpieczna Europa” i „Dobrze prosperująca i konkurencyjna Europa”. To w tym rozdziale (s. 20 z 22) pojawia się cel „Powodzenie transformacji ekologicznej i cyfrowej (sic!)”.

Przedstawiciele państw unijnych w obszarze celów klimatycznych podkreślają chęć ich silnego powiązania z tworzeniem nowych rynków, sektorów przemysłu i jakościowych miejsc pracy. Droga do neutralności klimatycznej w 2050 r. ma odbyć się pod znakiem „pragmatycznego podejścia”.

Czytaj: raport UNEP „Making peace for nature”

- Zapewnimy stabilne i przewidywalne ramy i stworzymy bardziej sprzyjające środowisko dla zwiększenia zdolności produkcyjnych Europy w zakresie technologii i produktów neutralnych emisyjnie. Zainwestujemy w rozbudowaną transgraniczną infrastrukturę energetyczną, wodną, transportową i komunikacyjną. Będziemy dążyć do uczciwej i sprawiedliwej transformacji klimatycznej, aby utrzymać naszą konkurencyjność w skali globalnej i zwiększyć naszą suwerenność energetyczną – czytamy w Programie. Dalej wspominane się wątki związane ze sprawiedliwą transformacją, unią energetyczną, ambitną elektryfikacją, inwestycjami w sieci i magazynowanie energii. Nie zabrakło wzmianki o oszczędności zasobów i oparciu się „w większym stopniu” na zamykaniu obiegu, o czystych technologiach, biogospodarce czy inteligentnej mobilności.

Rozdział kończy odniesienie do konkurencyjnego, zrównoważonego i odpornego sektora rolnego, podtrzymanie kursu w ochronie przyrody i odwracaniu degradacji ekosystemów. Cała Unia ma też zwiększyć odporność na deficyt wody.

Czytaj też: 60% globalnego PKB – oto prawdziwa wartość wody

Marta Wierzbowska-Kujda
Redaktor naczelna, sozolog