Problem miliardów pieluch na składowiskach wkrótce się rozwiąże

© laboko

Naukowy projekt konsorcjum PolyBioSkin⁽¹⁾ będzie się skupiał na wykorzystaniu ogromnego potencjału polimerów pochodzenia naturalnego w celu ich przemysłowego zastosowania. Firmy szukają obecnie zrównoważonych produktów o jak najmniejszym śladzie środowiskowym, tym bardziej że w tę stronę zmieniają się także upodobania konsumentów.

Efektem pracy naukowców mogą być więc zainteresowane trzy rynki docelowe: rynek produktów higienicznych, rynek kosmetyków oraz rynek produktów biomedycznych, warte na dziś łącznie ponad 47 mld dolarów.

Miliardy pieluch przestaną trafiać na składowiska

Zdecydowaną większość tych produktów wytwarza się dziś z polimerów na bazie paliw kopalnych, nienadających się do recyklingu ani nieulegających biodegradacji. Największy problem środowiskowy w tym kontekście stwarzają jednorazowe pieluchy. Organizacja o nazwie Związek Zaniepokojonych Naukowców (Union of Concerned Scientists) szacuje, że rocznie na światowe składowiska trafia ich około 18 miliardów.

PolyBioSkin ma to zmienić. W ciągu trzech najbliższych lat polimery pochodzenia naturalnego znajdą zastosowanie w produkcji jednorazowych, superchłonnych pieluch, które będą nie tylko biodegradowalne, ale również będą posiadały właściwości antybakteryjne i antyoksydacyjne, tak by zapobiegać podrażnieniom i infekcjom skóry. Ponadto powstaną maseczki do twarzy np. w postaci włókniny nasączonej dobroczynnymi dla skóry związkami – również biodegradowalne. Na podobnych zasadach biopolimery będą stosowane do produkcji opatrunków na rany.

Polimery z surowców odpadowych

Naukowcy skupią się na dwóch głównych grupach naturalnych polimerów: polisacharydach, takich jak celuloza, skrobia i chityna lub chitozan oraz biopoliestrach alifatycznych (np. polikwas mlekowy – PLA czy polihydroksykwasy - PHA). Wybrano je ze względu na takie właściwości, jak zdolność do biodegradacji, duża chłonność i zdolność do zapobiegania infekcjom. Polisacharydy będą pozyskiwane z surowców odpadowych, np. chitozan znajdujący się w pancerzach skorupiaków znajduje się w dużych ilościach w odpadach z połowów rybackich.

Naukowcy chcą, by produkty finalne zawierały docelowo 90 proc. surowców odnawialnych. Ich wpływ na środowisko będzie wyraźnie mniejszy, a utylizacja łatwiejsza. Żeby w pełni potwierdzić zalety produktów, zostanie wykonana analiza ich cyklu życia (LCA) oraz analiza ekonomiczna oceniająca koszt ponoszony w cyklu życia (LCCA).

Projekt jest finansowany ze środków UE w ramach programu Horyzont 2020. Bierze w nim udział 12 partnerów z siedmiu krajów europejskich (Włochy, Wielka Brytania, Francja, Serbia, Belgia, Holandia, Hiszpania), w tym pięciu partnerów ze środowisk akademickich i instytutów technologicznych. Wśród członków konsorcjum są także przedstawiciele rynku MSP oraz stowarzyszenie European Bioplastics, które reprezentuje interesy przemysłu polimerów pochodzenia naturalnego w Europie.

Ewa Szekalska
Dziennikarz