W tym tygodniu weszło w życie nowe rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie opłat za usunięcie drzew i krzewów. Zostały w nim wprowadzone zaktualizowane stawki opłat za usunięcie drzew oraz współczynnik, który różnicuje stawkę opłaty w zależności od lokalizacji drzewa i krzewu.
Stawki opłat są zależne tak jak dotychczas od gatunku drzewa oraz obwodu jego pnia na wysokości 130 cm. Opłaty za usunięcie gatunków drzew przyrastających wolniej na grubość, np. dębu szypułkowego, są odpowiednio wyższe od drzew szybko rosnących, np. wierzby. Ponadto, w zależności od warunków wzrostu oraz funkcji jaką pełnią drzewa, określono współczynnik lokalizacji o następujących wartościach:
-
1,3 - tereny uzdrowisk, obszary ochrony uzdrowiskowej lub tereny  nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków;
-
1,0 - tereny zieleni;
-
0,7 - pozostałe tereny miast;
-
0,5 - pas drogowy dróg publicznych;
-
0,4 - pozostałe tereny wsi.
Wielkość współczynnika lokalizacji została ustalona na podstawie analizy wielkości sadzonek i sposobu ich sadzenia na poszczególnych terenach oraz funkcji pełnionych przez zadrzewienia. Przykładowo sadzonki stosowane na terenach zieleni charakteryzują się generalnie większymi rozmiarami, stosowane są zabezpieczenia (np. paliki) oraz mogą wymagać zastosowania systemu napowietrzania strefy korzeniowej czy wymiany gleby. Natomiast sadzonki drzew i krzewów na terenach wsi rosną przeważnie w znacznie dogodniejszych warunkach glebowych i hydrologicznych, zatem wymagają mniejszych nakładów finansowych. Różnice w wysokości kosztów odtworzenia drzewa lub krzewu w różnych warunkach odzwierciedla właśnie współczynnik lokalizacji.
Obecnie opłaty odzwierciedlają wartość kompensacji za usunięte drzewa, ponieważ wpływ na ich wysokość ma zarówno tempo przyrostu pnia, jak i ich lokalizacja.
W wyniku nowelizacji, opłaty za usunięcie drzew są niższe średnio o ok. 50 proc., a stopień obniżenia różni się w zależności od lokalizacji drzew (np. na terenach wsi opłaty są obecnie znacznie niższe) oraz tempa wzrostu drzewa (dotychczasowe najwyższe stawki dla drzew bardzo wolno rosnących w największym stopniu uległy obniżeniu). Mimo to opłaty za usunięcie drzew najwolniej rosnących są nadal odpowiednio wyższe od opłat dotyczących pozostałych grup gatunków.
Żródło: GDOŚ
