83% zeroemisyjnej produkcji energii elektrycznej w UE za 10 lat. Rekomendacje JRC

© Kanakorn

- Ramy czasowe do osiągnięcia najbardziej ambitnych celów Porozumienia paryskiego zawężają się – w  najnowszej edycji raportu Global Energy and Climate Outlook ⁽¹⁾(zeszłoroczne wydanie opisywaliśmy w tym artykule) stwierdza Joint Research Centre (JRC), afiliowana przy Komisji Europejskiej jednostka badawcza. Wyznaczony na połowę stulecia horyzont neutralności klimatycznej z każdym rokiem staje się coraz bliższy, a zatrzymanie wzrostu globalnych temperatur na poziomie 1,5 st. C w porównaniu z epoką przedprzemysłową przy obecnych politykach najbardziej rozwiniętych gospodarek świata wydaje się niemożliwe. Analiza przygotowana przez JRC w ramach wsparcia procesu aktualizacji tzw. wkładów ustalanych na poziomie krajowym (ang. Nationally Determined Contributions – NDC) w ramach Porozumienia paryskiego przedstawia zatem rekomendacje dla zrzeszającej największe globalne gospodarki państw grupy G20. W perspektywie 2035 r. eksperci zalecają zatem gruntowne zazielenienie miksu wytwórczego w elektroenergetyce, elektryfikację gospodarek połączoną ze wzmocnieniem efektywności energetycznej, dekarbonizację najtrudniejszych sektorów oraz zwiększenie negatywnych emisji (tj. pochłaniania CO₂).

Czytaj też: 27% zużycia energii w UE przypada na sektor produkcyjny. Energetyczno-klimatyczne dane Eurostatu

1,8 st. C w 2100 r.

Rekomendacje JRC są wyznaczone w perspektywie 2035 r., ponieważ to właśnie aktualna dekada ma kluczowe znaczenie dla dochowania tempa redukcji emisji umożliwiającego osiągnięcie celu 1,5 st. C. „Kamienie milowe”, które trzeba osiągnąć w tym terminie, to m.in. globalne potrojenie mocy OZE oraz podwojenie efektywności energetycznej do 2030 r. (zobowiązania podjęte podczas konferencji klimatycznej COP28 w Dubaju), czy redukcja emisji o 56% do 2035 r. w porównaniu z poziomami z roku 2022. Analiza pokazuje, że aktualnie stosowane środki i polityki mogą doprowadzić do globalnego wzrostu temperatur o 2,6 st. C do 2100 r., podczas gdy pełne wdrożenie postanowień zapisanych w NDC zmniejszyłoby tę wartość do 2,3 st. C. Najniższa, wynosząca 1,8 st. C, wartość na koniec obecnego stulecia może być osiągnięta po wdrożeniu dodatkowych działań dekarbonizacyjnych. Zalecane strategie, które powinny wdrożyć państwa z grupy G20, mają pomóc w przezwyciężeniu luki. Jak czytamy w opracowaniu, choć wszystkie ścieżki są możliwe do uniwersalnego zastosowania, ich przydatność w poszczególnych państwach będzie różna i zależna od lokalnego kontekstu – dominujących źródeł emisji.

Nie więcej niż 300 g. CO₂/kWh

Pierwsza rekomendowana strategia wskazuje więc cel co najmniej 50% udziału bezemisyjnej generacji energii elektrycznej we wszystkich krajach grupy. Intensywność emisji nie powinna przekraczać w 2035 r. 300 gramów CO₂ na kilowatogodzinę (w 2050 r. ma to być 300 gramów CO₂/kWh). Szacunki badaczy z JRC pokazują także maksymalne dopuszczalne poziomy intensywności, a także minimalny udział czystej produkcji energii elektrycznej dla wybranych państw G20, w tym traktowanej jako jedna z nich Unii Europejskiej. I tak, USA za 10 lat nie powinny przekraczać 88 gramów CO₂/kWh, a produkcja energii powinna być w 72% zeroemisyjna. Dla Wielkiej Brytanii to odpowiednio 36 gramów CO₂/kWh i 87% zeroemisyjnej generacji, dla Chin - 122 i 80%, Japonii 130 i 71%, Unia Europejska z kolei ma nie przekraczać 60 gramów dwutlenku węgla na kilowatogodzinę i w 83% produkować energię elektryczną w zeroemisyjny sposób. Maksymalna dopuszczalna intensywność emisji dla Australii w 2035 r. to 192 gramy CO₂/kWh przy 61% udziału zeroemisyjnej energii, z kolei dla Brazylii – 2 gramy i 98%.  Globalnie produkcja energii elektrycznej w 2035 r. byłaby zeroemisyjna w 75% przy emisyjności 116 gramów CO₂/kWh.

Szymon Majewski
Dziennikarz