Nie tylko inwestor. Kto zyskuje na rozwoju biogazowni?

Biogazownie rolnicze przynoszą różnego rodzaju korzyści - środowiskowe i ekonomiczne.
© Marco2811

Najwięcej na rozwoju biogazowni skorzystają rolnicy, gdyż mogą sprzedawać substrat po cenach rynkowych, ale też sami budować biogazownie. Korzyści odniosą też lokalni przedsiębiorcy i samorządy. Co będzie przynosić największe zyski tym trzem grupom?

Rolnictwo

Dr inż. Kinga Borek z Instytutu Technologiczno-Przyrodniczego Państwowego Instytutu Badawczego wskazuje, że rolnik może przeznaczyć część upraw i nawozów (obornik i gnojowica) jako wsad do biogazowni. Z kolei poferment z biogazowni można zastosować jako nawóz, który dzięki separatorowi może być rozdzielony na frakcję stałą i płynną.

Ministerstwo Klimatu i Środowiska podaje w Ocenie Skutków Regulacji (OSR) do projektu nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii (tzw. ustawa o OZE⁽¹⁾), że biogazownia rolnicza o zdolności produkcyjnej ok. 500 m³/h wytwarza ilość pofermentu, którą można zagospodarować na ok. 1-1,2 tys. ha użytków rolnych rocznie.

- Frakcja płynna może być traktowana jako ciecz technologiczna i wykorzystywana do nawadniania i nawożenia pól. Jest to ważny aspekt w przypadku wciąż zmniejszających się zasobów wodnych. Zakup frakcji płynnej może okazać się tańszy, niż wykorzystanie wody z sieci wodociągowej do podlewania pól i ogrodów – mówi Borek.

Rolnik może zużyć wyprodukowaną energię elektryczną i cieplną na potrzeby własne i gospodarstwa. Wówczas biogazownia nie może być zbyt oddalona, ponieważ przesył ciepła staje się nieopłacalny i wymaga dodatkowych pozwoleń. Tu pojawia się możliwość skraplania.

- W Instytucie opracowaliśmy stacje do sprężania i rozprężania biogazu do butli gazowych dla własnych potrzeb, które mogą być wykorzystywane w odbiornikach gazowych, np. kuchenkach gazowych lub ciągnikach na LPG. Jest to też jedna z możliwości współpracy rolnika z lokalną biogazownią – dodaje Borek.

Przemysł

W rozwój biogazowni mogą zaangażować się lokalne firmy, które mogą sprzedać odpady i ograniczyć koszty ich przetrzymywania. Mogą to być cukrownie, rzeźnie, browary czy mleczarnie. Jak informuje Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, w 2022 r. do produkcji biogazu rolniczego zostało użytych ok. 5,7 mln ton surowców. Użyto najwięcej wywaru pogorzelnianego (1,07 mln t), gnojowicy (0,93 mln t), odpadów przetwórstwa spożywczego (0,79 mln t), pozostałości z owoców i warzyw (0,77 mln t) oraz kiszonki z kukurydzy (0,61 mln t).

Samorządy

Instalacje biogazowe, a w przyszłości biometanowe, to źródło dodatkowych przychodów do budżetów samorządów. Jak czytamy w OSR dla projektu ustawy o OZE, najwięcej środków finansowych można uzyskać w wyniku podatku od nieruchomości, który stanowi 2% wartości danej budowli (np. instalacja uzdatniania biogazu, sieć elektroenergetyczna) oraz budynków (np. maszynowni, magazynów). Przychody z tego tytułu mogą sięgnąć ok. 129,6-140 tys. zł rocznie w przypadku instalacji produkcyjnej o wydajności ok. 2 mln m³ biometanu rocznie, a wartość inwestycji sięga 18,5-20 mln zł (35% udział budowli i budynków). Dodatkowo dochodzą środki z tytułu podatku gruntowego, które mogą wynieść 25 tys. zł rocznie (ok. 2,5 ha powierzchni). Podatki płaci też operator sieci gazowej (o ile taka zostanie podłączona), a mogą one wynieść ok. 6 tys. zł rocznie za 1 km sieci średniego ciśnienia oraz ok. 10 tys. zł rocznie od stacji redukcyjno-pomiarowej.

Do budżetu samorządu trafia też część podatków od osób fizycznych, czyli kilku pracowników zatrudnionych w biogazowni. Jeżeli biogazownia jest wykorzystywana w ramach wyłącznie działalności rolnej, wtedy płacony jest też podatek rolny.

Patrycja Rapacka
Redaktor

Więcej treści dotyczących samorządów w zakładce Teraz Samorząd.