Inwestycje w zieloną energię w krajach rozwijających się muszą wzrosnąć prawie trzykrotnie

© Sansert

Aby zaspokoić rosnące potrzeby energetyczne i sprostać celom klimatycznym określonym w Porozumieniu paryskim, roczne inwestycje, publiczne i prywatne, w czystą energię w krajach rozwijających się  będą musiały wzrosnąć ponad trzykrotnie - to główny wniosek płynący z najnowszej analizy⁽¹⁾ Międzynarodowej Agencji Energii (ang. International Energy Agency, IEA) i Międzynarodowej  Korporacji Finansowej (ang. International Finance Corporation, IFC).

Nawet 2,8 bln dolarów rocznie

W analizie pt. „Scaling Up Private Finance for Clean Energy in Emerging and Developing Economies” podkreślono potrzebę większego międzynarodowego wsparcia technicznego, regulacyjnego i finansowego w celu uwolnienia potencjału niskoemisyjnych źródeł energii w gospodarkach wschodzących i rozwijających się (ang. Emerging Market and Developing Economies, EMDE). Jak podano, finansowanie inwestycji w krajach EMDE powinno wzrosnąć z obecnych 770 mld dolarów rocznie do nawet 2,8 bln dolarów rocznie do początku lat 30. XX wieku oraz utrzymać się na tym poziomie do 2050 r.

- Potrzeby inwestycyjne znacznie wykraczają poza możliwości samego finansowania publicznego, co sprawia, że pilne jest szybkie zwiększenie prywatnego finansowania projektów związanych z czystą energią w gospodarkach wschodzących i rozwijających się. Jak pokazuje niniejszy raport, oferuje to wiele korzyści i możliwości - w tym rozszerzony dostęp do energii, tworzenie miejsc pracy, rozwój przemysłu, poprawę bezpieczeństwa energetycznego i zrównoważoną przyszłość dla wszystkich – powiedział dyrektor wykonawczy IEA Fatih Birol.

Finansowanie w oparciu o sektor prywatny

Co więcej, według ekspertów dwie trzecie funduszy na realizację projektów inwestycyjnych w gospodarkach wschodzących i rozwijających się będzie musiało pochodzić z sektora prywatnego. Jak podano, dziś inwestycje w niskoemisyjne źródła energii z sektora prywatnego wynoszą 135 mld dolarów rocznie, w ciągu następnej dekady kwota ta będzie musiała wzrosnąć do 1,1 bln dolarów rocznie.

Aby tak się jednak stało, niezbędne będzie przeprowadzenie reform politycznych i gospodarczych w krajach EMDE. - Szereg przekrojowych kwestii politycznych, takich jak dotacje do paliw kopalnych, długotrwałe procesy administracyjne, niejasne prawa dotyczące użytkowania gruntów, ograniczenia własności prywatnej lub zagranicznej oraz nieodpowiednia polityka cenowa, tworzą bariery dla inwestycji lub zwiększają koszty projektów związanych z czystą energią. Zniesienie tych barier pomoże gospodarkom wschodzącym i rozwijającym się pełniej korzystać z możliwości nowej globalnej gospodarki energetycznej – wskazano.

SDG 7 – dostęp do czystej energii

Autorzy analizy podkreślają przy tym, że mieszkańcy gospodarek wschodzących i rozwijających się to przede wszystkim społeczności ubogie energetycznie. - Ta grupa krajów obejmuje szeroką gamę gospodarek o niskich i średnich dochodach, z których wiele ma poważne deficyty w zakresie niezawodnej, przystępnej cenowo energii. Wszyscy z 775 milionów ludzi, którzy nie mają dostępu do elektryczności, i 2,4 miliarda ludzi, którzy nie mają dostępu do czystych paliw do przygotowywania posiłków, żyją w krajach EMDE – wskazano.

Czytaj też: SDG 7: Świat nie jest na dobrej drodze do realizacji siódmego celu zrównoważonego rozwoju

Jak dodano, szacunkowy koszt osiągnięcia powszechnego dostępu do energii elektrycznej i czystych paliw do gotowania do 2030 r., czyli realizacji 7. Celu zrównoważonego rozwoju (SDG 7), wynosi ok. 45 mld dolarów rocznie. To – jak podkreślono – mniej niż 2% całkowitych wydatków ponoszonych na czystą energię.

Joanna Spiller
Dziennikarz, inżynier środowiska