Neutralność klimatyczna wymaga potrojenia mocy OZE i podwojenia wskaźników efektywności energetycznej

© Mike Mareen

W opracowaniu “Tripling renewable power and doubling energy efficiency by 2030: Crucial steps towards 1.5°C” ⁽¹⁾wskazano, że w celu osiągnięcia celu neutralności klimatycznej do 2050 r. świat potrzebuje potrojenia mocy zainstalowanej w OZE (do poziomu 11 000 GW). Za 90% przyrostów będą odpowiadać energetyka słoneczna oraz energetyka wiatrowa.

Kolejnym wskazanym elementem jest efektywność energetyczna, której wskaźniki w perspektywie 2030 r. powinny być podwojony. W scenariuszu IRENY wskazuje się, że cele dla tego obszaru można osiągnąć poprzez wdrożenie wydajnych technologii w sektorach zastosowań końcowych oraz szeroko zakrojonej elektryfikacji.

Średnie roczne inwestycje w OZE muszą osiągnąć 1 300 mld dolarów do 2030 r., w porównaniu do 486 mld dolarów w 2022 r. W krajach rozwijających się potrzebne jest zminimalizowanie ryzyka inwestycyjnego i zapewnienie dostępu do taniego finansowania.

Decydenci polityczni, branża energetyczna, przemysł i społeczeństwo obywatelskie mają okazję na dostosowanie swoich działań podczas 28. Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (COP28). Szczyt klimatyczny rozpoczyna się 30 listopada i potrwa do połowy grudnia 2023 r.

Czytaj także: Skonsolidować zaplecze transformacji energetycznej. Fundacja Instrat mówi o stworzeniu nowej agencji rządowej

Kilka rekomendacji

Agencja podkreśla w opracowaniu, że po pierwsze – potrzebny jest kompleksowy zestaw polityk umożliwiających wdrażanie technologii rozwijających efektywną gospodarkę z korzyścią dla wszystkich uczestników.

Środki polityczne w zakresie efektywności energetycznej powinny obejmować m.in. wyznaczenie horyzontów czasowych dla poszczególnych celów, standardy efektywności energetycznej urządzeń, zachęty fiskalne i finansowe, a także kampanie edukacyjne uświadamiające istotę oszczędności w obszarze konsumpcji energii.

Z kolei w obszarze rozwoju bezemisyjnych źródeł energii potrzebne są środki wspierające, które wykroczą poza dotychczasowe regulacje oraz zachęty podatkowe i finansowe. Mechanizmy wsparcia muszą być projektowane w celu wzmocnienia łańcuchów dostaw. Decydenci nie powinny zapominać także o wdrażaniu polityk przemysłowych. Edukacja, szkolenia, przekwalifikowanie i podnoszenie kwalifikacji powinny być traktowane priorytetowo.

Kolejny kluczowy obszar wymagający inwestycji to infrastruktura elektroenergetyczna. Istnieje pilna potrzeba pobudzenia międzysektorowego planowania infrastruktury, zwiększenia współpracy w tym zakresie, a także zintensyfikowania rozwoju regionalnych sieci elektroenergetycznych.

Konieczne są również działania mające na celu modernizację i rozbudowę sieci oraz zapewnienie elastyczności podaży i zarządzania popytem w sferze energii elektrycznej i ciepła.

IRENA przekonuje, że w krajach rozwijających się powinno się jeszcze szybciej rozwijać źródła OZE ze względu na rosnące zapotrzebowanie na energię elektryczną.

Agencja podkreśla też, że obecna dekada ma kluczowe znaczenie dla sukcesu w ograniczeniu globalnego wzrostu temperatury powierzchni ziemi do 1,5°C powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej, zgodnie z porozumieniem paryskim. Istnieje zatem pilna potrzeba podjęcia szybkich i natychmiastowych działań w celu ograniczenia globalnej emisji dwutlenku węgla (CO₂) do 2030 r., przy czym znaczna część tej redukcji ma nastąpić w sferze energetyki.

Patrycja Rapacka
Redaktor