Do strategii ESG potrzebny jest las rąk pracowników

© Blue Planet Studio

12% - tyle ankietowanych spośród 50 firm z sektora handlowego i FMCG jako jedną z głównych przeszkód wdrażania ESG wskazało brak wiedzy i doświadczenia (pisaliśmy o tym w artykule „Firmom brakuje jasnych zasad dotyczących ESG").

O to, jakie wykształcenie powinny zdobyć osoby chcące pracować w obszarze środowiskowym ESG, zapytaliśmy Agnieszkę Oleksyn-Wajdę, dyrektorkę Instytutu Zrównoważonego Rozwoju i Środowiska Uczelni Łazarskiego. - Temat ESG, również w kontekście kwestii środowiskowych, jest wielowymiarowy, dlatego niezbędne jest zaangażowanie ekspertów o zróżnicowanym wykształceniu i różnych specjalizacjach – wyjaśnia rozmówczyni. – Sektor środowiskowy wymaga specjalistów, którzy reprezentują różne dziedziny - od projektowania i produkcji, przez logistykę, aż po sprzedaż. Jednak równie istotne są specjalizacje w zakresie prawa, rachunkowości węglowej, 'compliance', komunikacji czy zarządzania, w tym zarządzania procesem transformacji - uzupełnia.

Czytaj też: Przygotowania do raportu niefinansowego. Od czego zacząć?

Z racji, że temat ESG jest jeszcze bardzo świeży, zapytaliśmy ekspertkę o popularność jego nauczania wśród uczelni w Polsce - O ile studia podyplomowe czy programy MBA można dostosowywać do bieżących potrzeb rynku stosunkowo szybko ze względu na ich krótki okres trwania i elastyczność, to w przypadku programów studiów magisterskich stanowi to większe wyzwanie. Kilkuletnie programy magisterskie muszą radzić sobie z dynamicznie zmieniającymi się trendami, które często przekraczają czas trwania takich studiów – zaznacza Oleksyn-Wajda. Dodaje też, że w programy uczelniane coraz częściej angażują się praktycy z biznesu.

ESG na rynku pracy

Osoba, która chce wejść w zawód związany ze środowiskowymi aspektami ESG, może liczyć na duże zainteresowanie wśród pracodawców, dla których tacy specjaliści są coraz cenniejsi. - Dzisiaj możemy mówić o zapotrzebowaniu kilkuset osób w skali miesiąca. Dotyczy to przede wszystkim dużych firm, głównie z sektora usług finansowych – mówi Karolina Opielewicz, członkini zarządu Krajowej Izby Gospodarczej (KIG).

Rozmówczyni wskazuje, że ¼ spółek giełdowych wciąż nie ma odpowiednich zasobów ludzkich do realizacji założeń ESG. Zaznacza przy tym, że choć wakatów jest sporo, wielu kandydatów wciąż nie posiada odpowiedniej wiedzy na ten temat. - Nie jest to nic dziwnego, zważywszy, że temat ESG funkcjonuje w szerszym odbiorze od 2-3 lat ­­– podkreśla ekspertka. Dla uczelni w Polsce jest to tylko bodziec do poszerzania swoich ofert szkoleniowych i edukacyjnych w zakresie ESG.

Czytaj też: Zielone kołnierzyki przejmują rynek pracy

W raportowaniu od strony praktycznej Opielewicz zaznacza, że niezbędna jest znajomość prawa unijnego, a w przyszłości i krajowego w zakresie zrównoważonego rozwoju oraz umiejętności w konstruowaniu strategii biznesowych. - Osoba odpowiedzialna za raport musi być też liderem współpracującym z innymi działami firmy, które wdrażają i realizują założenia ESG. To, czego wymagają pracodawcy, to przede wszystkim znajomość dyrektyw CSRD i NFRD, wiedza na temat wskaźników raportowania (teraz dominują ESRS). Często wymagana jest znajomość GRI (ang. Global Reporting Inititative, patrz: definicja, przyp. red.). Do tego dochodzi zapotrzebowanie na wiedzę z zakresu taksonomii – dodaje.

Zamiana kompetencji CSR w ESG

Karolina Opielewicz wskazuje, że wiele umiejętności niezbędnych do raportowania ESG posiadają już pracownicy z obszaru CSR (ang. Corporate Social Responsibility) - Mówimy tutaj o kompetencjach strategicznych, wdrożeniowych, ale często również technologicznych. Jako Krajowa Izba Gospodarcza zachęcamy do poszerzania swoich kompetencji osoby odpowiedzialne za rozwój biznesu, HR, łańcuchy dostaw oraz właśnie innowacje technologiczne – dodaje ekspertka.

Czytaj też: 550 wskaźników raportowania zrównoważonego rozwoju. Co zmienią wytyczne?

ESG tworzy zielone miejsca pracy

Potrzeba raportowania ESG zwiększa ilość tzw. zielonych miejsc pracy na rynku. Jak je zdefiniować? Dr Łukasz Kozar, adiunkt w Katedrze Pracy i Polityki Społecznej Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego Uniwersytetu Łódzkiego w swojej pracy badawczej wykazuje, że zielone miejsca pracy (ZMP) to takie, które powstały „w wyniku prośrodowiskowych przemian działalności podejmowanych przez różnego rodzaju podmioty gospodarcze, których efektem jest bezpośrednie lub pośrednie zmniejszenie ich negatywnego wpływu na lokalne środowisko naturalne”⁽¹⁾. Wśród pracowników ZMP, obok specjalistycznych umiejętności i postaw środowiskowych, niezbędna jest otwartość na zmiany i przyswajanie dynamicznie zmieniającej się wiedzy środowiskowej.

Zuzanna Gabrel
Koordynatorka redakcji